Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

List of thumbnails

< >
151
151
152
152
153
153
154
154
155
155
156
156
157
157
158
158
159
159
160
160
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="4">
            <p type="main">
              <s id="s.001080">
                <pb xlink:href="082/01/152.jpg" pagenum="190"/>
              nam dubium non est, animai quin opera sit
                <lb/>
              sensus hic in nobis, quem cum sopor inpedit esse,
                <lb/>
              tum nobis animam perturbatam esse putandumst
                <lb/>
              eiectamque foras; non omnem; namque iaceret
                <lb/>
              aeterno corpus perfusum frigore leti,
                <lb/>
              quippe ubi nulla latens animai pars remaneret
                <lb/>
              in membris, cinere ut multa latet obrutus ignis,
                <lb/>
              unde reconflari sensus per membra repente
                <lb/>
              posset, ut ex igni caeco consurgere flamma?</s>
              <s id="s.001081">
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001082">Sed quibus haec rebus novitas confiat et unde
                <lb/>
              perturbari anima et corpus languescere possit,
                <lb/>
              expediam: tu fac ne ventis verba profundam. </s>
              <s id="s.001083">
                <lb/>
              principio externa corpus de parte necessum est,
                <lb/>
              aeriis quoniam vicinum tangitur auris,
                <lb/>
              tundier atque eius crebro pulsarier ictu,
                <lb/>
              proptereaque fere res omnes aut corio sunt
                <lb/>
              aut etiam conchis aut callo aut cortice tectae. </s>
              <s id="s.001084">
                <lb/>
              interiorem etiam partem spirantibus aer
                <lb/>
              verberat hic idem, cum ducitur atque reflatur. </s>
              <s id="s.001085">
                <lb/>
              quare utrimque secus cum corpus vapulet et cum
                <lb/>
              perveniant plagae per parva foramina nobis
                <lb/>
              corporis ad primas partis elementaque prima,
                <lb/>
              fit quasi paulatim nobis per membra ruina. </s>
              <s id="s.001086">
                <lb/>
              conturbantur enim positurae principiorum
                <lb/>
              corporis atque animi. </s>
              <s id="s.001087">fit uti pars inde animai
                <lb/>
              eiciatur et introrsum pars abdita cedat,
                <lb/>
              pars etiam distracta per artus non queat esse
                <lb/>
              coniuncta inter se neque motu mutua fungi;
                <lb/>
              inter enim saepit coetus natura viasque;
                <lb/>
              ergo sensus abit mutatis motibus alte. </s>
              <s id="s.001088">
                <lb/>
              et quonam non est quasi quod suffulciat artus,
                <lb/>
              debile fit corpus languescuntque omnia membra,
                <lb/>
              bracchia palpebraeque cadunt poplitesque cubanti
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>