Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

List of thumbnails

< >
161
161 		162
162
163
163 		164
164
165
165 		166
166
167
167 		168
168
169
169 		170
170
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="5">
            <p type="main">
              <s id="s.001210">
                <pb xlink:href="082/01/169.jpg" pagenum="207"/>
              quae tibi posterius largo sermone probabo.
                <lb/>
              dicere porro hominum causa voluisse parare
                <lb/>
              praeclaram mundi naturam proptereaque
                <lb/>
              adlaudabile opus divom Iaudare decere
                <lb/>
              aeternumque putare atque inmortale futurum
                <lb/>
              nec fas esse, deum quod sit ratione vetusta
                <lb/>
              gentibus humanis fundatum perpetuo aevo,
                <lb/>
              solicitare suis ulla vi ex sedibus umquam
                <lb/>
              nec verbis vexare et ab imo evertere summa,
                <lb/>
              cetera de genere hoc adfingere et addere, Memmi,
                <lb/>
              desiperest. </s>
              <s id="s.001211">quid enim inmortalibus atque beatis
                <lb/>
              gratia nostra queat largirier emolumenti,
                <lb/>
              ut nostra quicquam causa gerere adgrediantur?</s>
              <s id="s.001212">
                <lb/>
              quidve novi potuit tanto post ante quietos
                <lb/>
              inlicere ut cuperent vitam mutare priorem?</s>
              <s id="s.001213">
                <lb/>
              nam gaudere novis rebus debere videtur
                <lb/>
              cui veteres obsunt; sed cui nil accidit aegri
                <lb/>
              tempore in anteacto, cum pulchre degeret aevom,
                <lb/>
              quid potuit novitatis amorem accendere tali?</s>
              <s id="s.001214">
                <lb/>
              an, credo, in tenebris vita ac maerore iacebat,
                <lb/>
              donec diluxit rerum genitalis origo.
                <lb/>
              quidve mali fuerat nobis non esse creatis?</s>
              <s id="s.001215">
                <lb/>
              natus enim debet quicumque est velle manere
                <lb/>
              in vita, donec retinebit blanda voluptas. </s>
              <s id="s.001216">
                <lb/>
              qui numquam vero vitae gustavit amorem
                <lb/>
              nec fuit in numero, quid obest non esse creatum
                <lb/>
              exemplum porro gignundis rebus et ipsa
                <lb/>
              notities divis hominum unde est insita primum
                <lb/>
              quid vellent facere ut scirent animoque viderent,
                <lb/>
              quove modost umquam vis cognita principiorum
                <lb/>
              quidque inter se
                <emph type="italics"/>
              se
                <emph.end type="italics"/>
              permutato ordine possent,
                <lb/>
              si non ipsa dedit specimen natura creandi ?</s>
              <s id="s.001217">
                <lb/>
              namque ita multa modis multis primordia rerum
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>
Impressum