1digniſſima et perquam ualde neceſſaria.
Etenim gratiam quidem
atque amenitatem non alicunde manare arbitrantur / quae a pul
chritudine atque ornamento: hinc ducti: quod neminem inue
niri ſentiant tam triſtem et tardum: tam rudem et ruſticanum:
quin pulcherrimis rebus maiorem immodum afficiatur: or
natiſſima omnibus poſthabitis proſequatur: turpibus offen
datur: incompta omnia et neglecta explodat: et quantum cu
iuſque rei deeſſe ornamenti ſentiat: tantum deeſſe profitea
tur quod faciat ad gratiam atque dignitatem. Digniſſima
igitur atque imprimis affectanda pulchritudo eſt his præſer
tim qui ſua uelint reddere non ingrata. Huic rei maiores
noſtri uiri prudentiſſimi quantum deberi exiſtimantur: in
ditio ſunt cum cætera: tum leges / militia / res diuina / toraque
r. p. quam incredibile dictu eſt quantopere curarint ut eſſent or
natiſſima: ac ſi cenſuiſſe uideri uoluerint: iſta hæc ſine qui
bus hominum uita uix conſtare poſſit / ornamentorum appara
tu et pompa ſublata inſipidum quid negocii et inſulſum fo
re. Deos certe ſpectato coelo et mirificis eorum operibus mi
ramur / magis quam pulchra illa quidem uidemus / quam quod eſſe util
lima ſentiamus. Aut quid iſta proſequar? ipſa rerum natura
quod paſſi uidere licet nimia pulchritudinum uoluptate ſub
laſciui re in dies non deſiſtit: omitto cætera et pingendis flo
ribus. Quod ſi qua in re iſta deſiderantur: profecto ædificium
eiuſmodi eſt: ut hiſdem carere nullo pacto poſſit ſine peri
torum atque imperitorum offenſione. Quid enim eſt ut moueamur
lapidum ſtrue informi et in concinna / niſi ut quo ea quidem
maior ſit: eo iacturam impenſæ magis uituperemus? et in
conſideratam coaceruandorum lapidum libidinem deteſte
mur: Neceſſitati ſatiſfeciſſe leue quid et perpuſillum eſt:
commoditati proſpexiſſe ingratum / ubi offenderit operis
inelegantia. Accedit quod hæc una de quam loquimur commoditati
atque etiam perennitati plurimum affert adiumenti. Quis. n. non ſecum
agi commodius affirmabit / ubi ſeſe intra ornatos / quam ſi negle
ctos intra parietes recepit: aut quod alioquando tam obfirmatum effici
atque amenitatem non alicunde manare arbitrantur / quae a pul
chritudine atque ornamento: hinc ducti: quod neminem inue
niri ſentiant tam triſtem et tardum: tam rudem et ruſticanum:
quin pulcherrimis rebus maiorem immodum afficiatur: or
natiſſima omnibus poſthabitis proſequatur: turpibus offen
datur: incompta omnia et neglecta explodat: et quantum cu
iuſque rei deeſſe ornamenti ſentiat: tantum deeſſe profitea
tur quod faciat ad gratiam atque dignitatem. Digniſſima
igitur atque imprimis affectanda pulchritudo eſt his præſer
tim qui ſua uelint reddere non ingrata. Huic rei maiores
noſtri uiri prudentiſſimi quantum deberi exiſtimantur: in
ditio ſunt cum cætera: tum leges / militia / res diuina / toraque
r. p. quam incredibile dictu eſt quantopere curarint ut eſſent or
natiſſima: ac ſi cenſuiſſe uideri uoluerint: iſta hæc ſine qui
bus hominum uita uix conſtare poſſit / ornamentorum appara
tu et pompa ſublata inſipidum quid negocii et inſulſum fo
re. Deos certe ſpectato coelo et mirificis eorum operibus mi
ramur / magis quam pulchra illa quidem uidemus / quam quod eſſe util
lima ſentiamus. Aut quid iſta proſequar? ipſa rerum natura
quod paſſi uidere licet nimia pulchritudinum uoluptate ſub
laſciui re in dies non deſiſtit: omitto cætera et pingendis flo
ribus. Quod ſi qua in re iſta deſiderantur: profecto ædificium
eiuſmodi eſt: ut hiſdem carere nullo pacto poſſit ſine peri
torum atque imperitorum offenſione. Quid enim eſt ut moueamur
lapidum ſtrue informi et in concinna / niſi ut quo ea quidem
maior ſit: eo iacturam impenſæ magis uituperemus? et in
conſideratam coaceruandorum lapidum libidinem deteſte
mur: Neceſſitati ſatiſfeciſſe leue quid et perpuſillum eſt:
commoditati proſpexiſſe ingratum / ubi offenderit operis
inelegantia. Accedit quod hæc una de quam loquimur commoditati
atque etiam perennitati plurimum affert adiumenti. Quis. n. non ſecum
agi commodius affirmabit / ubi ſeſe intra ornatos / quam ſi negle
ctos intra parietes recepit: aut quod alioquando tam obfirmatum effici