Cardano, Girolamo, De subtilitate, 1663

List of thumbnails

< >
181
181
182
182
183
183
184
184
185
185
186
186
187
187
188
188
189
189
190
190
< >
page |< < of 403 > >|
1Zibethus.
Sed ad alia tranſeamus, è quibus eſt ca­
nis
leuis: animal hoc India occidentalis ſo­
lùm
mittit, magnitudine leporis, ſed fer­
craſſum vt longum, adeò pingueſcit,
crura
tenuiſſima habet, vt eum ambulat,
præ
pondere ventrem trahat ſuper humum:
neque
enim grauiſſimum corpus ab imbe­
cilliſſimis
cruribus poteſt ſuſtineri.
Vngues
tamen
quaternos, ſed indiuiſis imò iunctis
digitis
in ſingulis habet pedibus, acutos,
ac
auium inſtar aduncos, quibus ſcandit ar­
bores
: & quod vix humi graditur, quippe
paſſibus
quinquaginta in ſingulos dies, au­
det
tamen arbores aſcendere.
Oculis & ore
paruis
, ob idque haud mordet: facie rotun­
da
, vt bubonis, collo tereti, vndequaque,
quod
velut attonitum mouet in partes di­
uerſas
.
Faciem ambit corona è pilis, quæ il­
lam
in longum traducere videtur, cauda ca­
ret
, pilo inter candidum ac cinereum.
Hæc
omnia
quamvis mirabilia, non tamen à na­
tura
prorſus abſona videntur.
At quòd aëre,
roréque
veſci videatur, quodque nocte tota
fermè
canat ſenis vocibus perpetuò deſcen­
dentibus
, vt muſica proportio ſeſquioctauæ
ſeruetur
cum ſemitonio in medio, illud
prorſus
miraculo non abſimile eſt: die ſilet,
parúmque
videt, vnde hoc ſolùm inter qua­
tuor
habentia pedes animalia, nocturnum di­
ci
poteſt: alia eſſe poſſunt, ſed tamen aues
nocturnæ
frequentiores, bubo, veſpertilio,
noctua
, aliæque plures.
Cauſa eſt, quòd
in
aëre non adeò impedimenta ſunt volan­
tibus
auibus, vt in terra ambulantibus qua­
drupedibus
.
Cúmque maiore negotio cibus
quæratur
nocte: quam die, præſertim his,
quæ
rapto viuunt animalibus, cùm reli­
qua
lateant, & tuta ſint, vel robore pro­
prio
, vt apri: vel loci oportunitate, vt phi­
lomelæ
inter dumeta ac vepres: vel loci al­
titudine
, vt corui, ac cornices in turribus:
vel
nidi anguſtia, vt auiculæ: vel munitio­
ne
: vt vulpes: oportuit quòd nocte ſolùm
vagari
debuit animal alis eſſe præditum,

aliter
fame conſumi.
Etenim feles, cative,
& lupi, & vulpes nocte quidem, tum ca­
preoli
, cibum quærunt, ſed tam illis dies
communis
eſt, quàm nox.
Itaque aues no­
cturnas
, quadrupedia autem non poſſumus
dicere
nocturna, præter hoc deſcriptum
animal
. Diſcrimina igitur animalium,
quamvis
plurima ſint, ad duo tamen redu­
cuntur
, ſcilicet corporis, & animæ diffe­
rentias
.
Aimæ quidem, cicur, & ferum,
nocturnum
atque diurnum: atque hoc ma­
ximè
in auium genere.
Sunt etiam in aui­
bus
mediæ, vt qualea, quam quidam imò
plerique
coturnicem eſſe putant, & gallus,
hortulanúſque
.
Auis enim hæc cinerei co­
loris
, & carduele maior, nocte canit, in
Hetruria
notus: gallus etſi nocte canat,
non
tamen videt.
Infauſti ominis habentur
nocturnæ
aues, non tamen mediæ.
Auium
quoque
propria eſt differentia: canere
enim
quædam, quædam mutæ, aliæ me­
diæ
.
Sarau nobiliſſima canentium, & pſit­

taco
proxima.
Pſittacus loquatium prima,
poſt
quam eſt pica, inde turdus, meru­
la
, atque ſturnus.
Sunt & corui loquaces,
& paſſeres ſolitari.
Oderunt homines paſſe­
res
ob ſolitudinem, creditúmque in domi­
bus
cauea retendam, licet dulciter admo­
dum
canat, exitium portendere.
Oderunt
& coruos ea ratione, qua vultures quòd
aues
veſcantur cadaueribus etiam humanis
Tria
auium genera infauſta habentur, ſo­
litaria
, nocturna, & quæ cadaueribus in­
hiant
.
Loqui docentur tenebris ac lucerna,

fame
ac vino: eliguntúrque iuuenculæ, &
lingua
latiore, & ex pſittacis, qui quinos
habent
in pedibus digitos: aptiores enim
hi
ad ſermonem.
Porrò fames, præcipuum
eſt
neceſſitatis diſcendi vinculum, vt Perſius
dixit
:
Quis expediuit pſittaco ſuum χᾱιρε,
Picáſque docuit noſtra verba conari
Magiſter
artis, ingeniiſque largitor
Venter
, negatas artifex edi voces.
Sarau auis.

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index