Cardano, Girolamo, De subtilitate, 1663

List of thumbnails

< >
191
191
192
192
193
193
194
194
195
195
196
196
197
197
198
198
199
199
200
200
< >
page |< < of 403 > >|
Regulus.
Paſſer muſ­
catus
auium
minimus
.
Nullam tamen auem pulchriorem pauo­
ne
noſtro fingere naturam poſſe credam, niſi
cùm
videro, tot oculis in cauda tam longa
atque
denſa plumis, tanta colorum varietate
tanto
nitore, tam ſelectis etiam colorum ge­
neribus
, vt nec album, quòd is alios obſcuret
colores
, nec nigrum, quòd triſtior ſit, reci­
piat
.
Sunt tamen qui toto corpore candidi
ſint
, atque pulcherrimi.
Cuſtodes optimi
ædium
, & vbi fures, aut ignem viderint, non
deſinunt
clamoribus dominum admonere,
tum
domeſticos.
Verùm alioqui moleſti te­
gulas
frangunt, totámque viciniam voce in­
quietant
.
Diu ob lucrum ſpectaculo in Græ­
cia
fuit ex oriente, Alexandri iuſſu tranſla­
tus
in Europam: qui illi ob decorem parci
imperauit
.
Sentit ipſe pulchritudinem ſuam,
exclamátque
dum pedes intuetur, deformita­
tem
eorum aſpernatus, caudámque in rotam
erigit
, exponítque Soli, vt pulchrior videa­
tur
, gaudétque hominum admiratione, qui
illam
intuentur, ob id vſque ad laſſitudinem
eam
continet.
Quòd fit, vt pauo Indus, & ipſe
caudam
ſuam miretur, in orbem conuerſam
geſtiens
, quamuis pulchritudine multùm à
noſtro
pauone decedat.
Decoratur & pelle
circa
caput, cuius colorem pro voluntatis ar­
bitrio
mutat.
Cùm enim varij coloris ſit, al­
bóque
ac cinereo, quaſi diſtincti, aduenien­
te
ſanguine modò carulea, modò rubra fit.
Et cùm ſit iracundum, ſpeciem ac effectum
irati
hominis præbet, pellem illam pro facie
habens
.
Sed aliud eſt maius, quod eam pel­
lem
quandoque colligit, vt vix videatur, túncque
pallet
: aliquando verò eam extendit, adeò vt
roſtrum
totum integat, túncque purpurea
plerunque
videtur.
Indicio eſt igitur illam
vnà
cum ſanguine extendi: quanquam &
viderim
ſimul pallentem atque extenſam.
Colligitur igitur ac contrahitur, quoniam
tenuis
eſt, & laſſa, vt ſcroti etiam cutis, quæ
quandoque
tota contracta videtur quando­
que
verò extenſa multùm.
Igitur laxitas, &
tenuitas
, extenſionis, & contractionis cauſæ
ſunt
.
At de his ſuperiùs diximus.
Zamo Indus.
At gallus noſter exertam ſemper habet

criſtam
, atque rubentem, niſi malè valeat, etſi
rarum
eſſet hoc animal, non ſolùm forma,
ſed
cantu admiratione digniſſimum eſſet.
Exultat voce, procúlque ea exauditur, & no­

ctu
etiam ad mille atque ampliùs paſſus:
cùm
expergiſcitur à cibo canit: plerunque
tamen
Sole meridiante, mediáque nocte, ac
cùm
radij primum auroram effingere inci­
piunt
: robur igitur Solis ſequitur, & in octo
partes
totum diuidit diem naturalem, non
tamen
oriente Sole, ſed cùm accedit ad au­
roræ
terminos, ſic & ante meridiem.
Cre­
duntur
, apud boreales horarum metam ex­
quiſitiſſimè
ſeruare: ab eius cantu homines
à
nocturnis terriculis ſe tutiores putant.
Sa­
ginantur
ac odoris ſuauitatem, & gratiam
ſaporis
iuniperi granis.
Præliis ac partubus

fauſtè
occinunt, ſi prodigioſum ſit.
Inſeri­
tur
cum ſerpente, cane, & ſimia, culeo parri­
cidæ
: inſons tamen huius culpæ, in maréque
præcipitatur
.
Vt enim ſimia homo non eſt,
attamen
videtur, ſic qui proprium occide­
rit
patrem.
Serpens inſidiis anteit, inimi­
ciſſimúmque
humano generi non ſecùs
ac
parricida, Canes omnes odiſſe videntur,
ſolúmque
hoc animal nulli penitus parcit,
neque
proprio generi.
Gallus inſons huius
culpæ
, forſan ob gentis ſimilitudinem adii­
citur
, quàm maximè Romani oderunt, ſeu
quòd
ſuperbiſſimus ſit: præcipitatur in ma­
re
, velut omni indignum elemento, & cuius
ſocietate
aër, terra, aquáque inficerentur,
ob
id culeo inſuitur, virgis ſanguineis priùs
verberatus
.

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index