Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646

List of thumbnails

< >
21
21
22
22
23
23
24
24
25
25
26
26
27
27
28
28
29
29
30
30
< >
page |< < of 360 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.000159">
                <pb xlink:href="028/01/021.jpg"/>
                <emph type="italics"/>
              parti, non ab Authore fuit delectum, ſed
                <expan abbr="ſuppeditatũ">ſuppeditatum</expan>
              à R. P.
                <lb/>
              qui tametſi alicubi non probet ex ijs ſex minutis quatuor priori
                <lb/>
              dimidio, & duo poſteriori attribui: id tamen tum ex varijs
                <lb/>
              eius principijs deducitur: tum recipit Author deducturum ſe
                <lb/>
              eadem, & plura incommoda, ex quacumque alia diſtributione
                <lb/>
              eius numeri, aut alterius à R. P. facienda: ſi modò ſemper
                <lb/>
              velocitates habere ſe vt spatia ſupponat.
                <emph.end type="italics"/>
              A p. </s>
              <s id="s.000160">181. in 191. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000161">ART. XXXIX. XL. XLI. XLII.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.000162">De Ratione continuò dupla, qua ſpatia de­
                <lb/>
              curri temporibus æqualibus R. P. contendit. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000163">
                <emph type="italics"/>
              Mirum, velle adhûc R. P. incipere acceleratum motum
                <lb/>
              à primæ partis medio, non ab ipſo eius principio; & maximè
                <lb/>
              quidem, cùm aliunde velit velocitates eſſe vt spatia, spatiive
                <lb/>
              parteis, quarum vna ſit tota prima, non dimidium primæ: ac
                <lb/>
              inſignes prætereà ſuboriantur difficultates ex eo, quòd dum
                <lb/>
              ad obiecta de ſubdiuiſione prioris dimidij in alia, aliaque dimi­
                <lb/>
              dia reſpondet, standum ait alicubi, quòd diuiſio eſſe in Phy­
                <lb/>
              ſicas parteis infinita non valeat, & ibi tamen standum, vbi
                <lb/>
              tot partes adhûc ſuperſunt, vt ex ijs ratio accelerati motus
                <lb/>
              perfectè intelligatur. </s>
              <s id="s.000164">Quippe cùm inter cætera aſſumpto
                <lb/>
              caſu ex Luna, Sole, aut Firmamento, & aſſumpta particula
                <lb/>
              prima Phyſicè diuidua, in qua reperiri debeant dimidium
                <lb/>
              inferius, ac in ipſo triens, quadrans, & tot fragmenta cætera,
                <lb/>
              quot ſunt partes ipſi primæ æquales in toto illo ſpatio, quotque
                <lb/>
              etiam diſtingui poßunt in ſuperiore dimidio; incredibilis ſit
                <lb/>
              partium numerus, per quas in priore dimidio contentas opor­
                <lb/>
              teat motum peragi, priuſquam incipiat accelerari; & in qui­
                <lb/>
              bus tamen conſiſtendum ſit, quòd diuiſio vlteriùs fieri in duo
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>