Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646

List of thumbnails

< >
21
21
22
22
23
23
24
24
25
25
26
26
27
27
28
28
29
29
30
30
< >
page |< < of 360 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.000175">
                <pb xlink:href="028/01/023.jpg"/>
                <emph type="italics"/>
              cauſa accelerationis diſſerüerit, docendo ſolam grauitatem
                <lb/>
              eſſe cauſſam initij motus, & ſolùm medium, putà aërem eſſe
                <lb/>
              cauſſam accelerationis, quatenus à fronte reſiliens, & à tergo
                <lb/>
              clandem, graue vrget; cùm alioquin ſola grauitate agente, ſi­
                <lb/>
              bique ſimili manente, vt in vacuo, deſcenſus foret vniformis,
                <lb/>
              ſimiliſque ſui perſeueraturus: idcircò anſa & accepta, & in
                <lb/>
              hunc locum dimiſſa eſt adiiciendi quidpiam de Phyſica cauſſa.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.000176">Nam primùm quidem paulò fuſiùs deducitur lapſus indicatus
                <lb/>
              ad calcem ſuperioris Epistolæ: declarando videlicet, quo pro­
                <lb/>
              greſſu tentatum fuiſſet in Epiſtolis
                <emph.end type="italics"/>
              de Motu impreſſo à
                <lb/>
              motore tranſlato
                <emph type="italics"/>
              cauſſam dicere, quamobrem grauia acce­
                <lb/>
              lerentur iuxta progreßionem numerorum imparium ab vnita­
                <lb/>
              te incœptorum; & quemadmodum talis cauſſa fuiſſet agnita
                <lb/>
              tum primo momento ſola attractrix Terræ vis, quæ imprime­
                <lb/>
              ret ſingularem ictum: tum ſecundo, & reliquis tam eadem
                <lb/>
              attractrix, quàm aër à tergo ſuccedens, inſtanſque, adeò vt
                <lb/>
              quolibet momento duo quaſi ictus imprimerentur: ſicque &
                <lb/>
              primo momento vnus acquireretur velocitatis gradus, quo ſu­
                <lb/>
              peraretur vnum ſpatium: ſequente autem quolibet ſuper-ad­
                <lb/>
              derentur duo, eſſentque proinde tres, quinque, ſeptem, &c.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.000177">quibus spatia totidem conſequenter ſuperarentur: vnde &
                <lb/>
              conſentaneum foret velocitates eſſe, vt spatia, quæ proinde ſi­
                <lb/>
              mul repræſentari deberent per illas triangulorum areas: quod
                <lb/>
              animaduerſum eſt repugnare. </s>
              <s id="s.000178">Deinde verò oſtenditur,
                <lb/>
              quamobrem cùm cauſſa vnica ſufficiat, iuxta antè expoſita
                <lb/>
              (ſupponitur autem videri non eſſe ipſam aliam, quàm ipſam
                <lb/>
              vim Terræ tractricem) oſtenditur, inquam, vtramque à
                <emph.end type="italics"/>
                <lb/>
              R. P.
                <emph type="italics"/>
              aßignatam videri eſſe reiiciendam, quatenus medium,
                <lb/>
              putà aër, ad accelerationem nihil confert, quin-etiam potiùs
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>