Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

List of thumbnails

< >
231
231
232
232
233
233
234
234
235
235
236
236
237
237
238
238
239
239
240
240
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="6">
            <p type="main">
              <s id="s.001641a">
                <pb xlink:href="082/01/237.jpg" pagenum="274"/>
              maxima quae vidit quisque, haec ingentia fingit,
                <lb/>
              cum tamen omnia cum caelo terraque marique
                <lb/>
              nil sint ad summam summai totius omnem.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001641">Nunc tamen illa modis quibus inritata repente
                <lb/>
              flamma foras vastis Aetnae fornacibus efflet,
                <lb/>
              expediam. </s>
              <s id="s.001642">primum totius subcava montis
                <lb/>
              est natura, fere silicum suffulta cavernis.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001643">omnibus est porro in speluncis ventus et aer;
                <lb/>
              ventus enim fit, ubi est agitando percitus aer.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.001643a">hic ubi percaluit calefecitque omnia circum
                <lb/>
              saxa furens, qua contingit, terramque, et ab ollis
                <lb/>
              excussit calidum flammis velocibus ignem,
                <lb/>
              tollit se ac rectis ita faucibus eicit alte.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001644">fert itaque ardorem longe longeque favillam
                <lb/>
              differt et crassa volvit caligine fumum
                <lb/>
              extruditque simul mirando pondere saxa;
                <lb/>
              ne dubites quin haec animai turbida sit vis.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001645">praeterea magna ex parti mare montis ad eius
                <lb/>
              radices frangit fluctus aestumque resorbet.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.001645a">ex hoc usque mari speluncae montis ad altas
                <lb/>
              perveniunt subter fauces. </s>
              <s id="s.001646">hac ire fatendumst
                <lb/>
              ...
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001647">et penetrare mari penitus res cogit aperto
                <lb/>
              atque efflare foras ideoque extollere flammam
                <lb/>
              saxaque subiectare et arenae tollere nimbos. </s>
              <s id="s.001648">
                <lb/>
              in summo sunt vertice enim crateres, ut ipsi
                <lb/>
              nominitant; nos quod fauces perhibemus et ora.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001649">Sunt aliquot quoque res quarum unam dicere causam
                <lb/>
              non satis est, verum pluris, unde una tamen sit;
                <lb/>
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>