Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646

List of thumbnails

< >
251
251
252
252
253
253
254
254
255
255
256
256
257
257
258
258
259
259
260
260
< >
page |< < of 360 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001640">
                <pb pagenum="212" xlink:href="028/01/252.jpg"/>
              ſatis attendi velocitatis gradum primo momento ac­
                <lb/>
              quiſitum ita integrum manere in ſecundo, vt ad ſu­
                <lb/>
              perandum duo ſpatia valeret, ipſumque ita habui, qua­
                <lb/>
              ſi valeret ſolùm ad ſuperandum vnicum; ideò cùm vi­
                <lb/>
              derem ſecundo momento tria ſuperari ſpatia, exiſti­
                <lb/>
              maui facilè ita vnum ſuperari per gradum manentem,
                <lb/>
              vt duo alia deberent per duos alios, interim acquiſitos
                <lb/>
              ſuperari. </s>
              <s id="s.001641">Pari autem ratione quinque ſpatia tertio
                <lb/>
              ſuperari momento agnoſcens, ſic putaui treis gradus
                <lb/>
              ſuperiores manere, vt ſingula per ſingulos ſuperaren­
                <lb/>
              tur ſpatia, ac interim acquirerentur duo alij, quibus
                <lb/>
              duo alia ſuperarentur: non ſatis attendens duos tan­
                <lb/>
              tum gradus prius acquiſitos, manenteiſque eſſe, quo­
                <lb/>
              rum vtrique deberentur duo ſpatia; ſicque ambobus
                <lb/>
              quatuor; ac neceſſarium rursùs eſſe vnicum duntaxat
                <lb/>
              acquiri, cui ſpatium quintum deberetur. </s>
              <s id="s.001642">Pari etiam
                <lb/>
              ex ſpatiis ſeptem quarto momento ſuperatis, quin que
                <lb/>
              retuli ad gradus quinque, quos habui iam acquiſitos,
                <lb/>
              ac manenteis, & duo ad duos, qui acquirerentur in­
                <lb/>
              tereà: non attendens ipſos eſſe treis duntaxat, quorum
                <lb/>
              tamen ſingulis deberentur duo ſpatia; vnde & per illos
                <lb/>
              ſuperarentur ſex, ac ideò eſſe ſolùm neceſſe, vt tum ite­
                <lb/>
              rùm acquireretur vnicus, quo ſeptimum ſuperaretur;
                <lb/>
              atque ita de cæteris. </s>
              <s id="s.001643">Itaque, quam primùm animum
                <lb/>
              aduerti, diſplicuit rem ſic expoſuiſſe, vt velocitates ita
                <lb/>
              ſe habere viderentur, quemadmodum ſpatia, & non
                <lb/>
              modò ſpatiorum, ſed etiam velocitatum aggregata
                <lb/>
              perinde ſe habere, vt quadrata temporum: quod mi­
                <lb/>
              hi quidem viſum eſt ipſi naturæ repugnare; ſecundum
                <lb/>
              quam potiùs doberent velocitates eſſe quemadmo-</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>