1fuerit exponendum, luto ac fimo mixtis ad
digiti craſſitudinem veſtitur, ſiccaturque
optimè. Minus enim frangitur cum calo
rem non contactu, ſed corpore interpoſito
recipit. Viliora etiam ære ac plumbo deſtil
lari ſolent, vt in vaſe quod tria habet fora
mina, duobuſque conſtat fruſtis. Fundus
enim à reliquo ſeparari poteſt, vt fæces reii
ci poſſint. Habet & foramen ſuperius, quo
immittitur materia, & à latere longum ca
nalem, quo recipienti iungitur. Sed noſtro
tempore ſolent vaſi æreo in formam crate
ræ, plumbeum imponere cum canali, & ita
à ſecundo foramine excuſantur. Eadem enim
parte imponitur materia, qua fæx extrahi
111[Figure 111]
112[Figure 112]
113[Figure 113]
114[Figure 114]
115[Figure 115]
116[Figure 116]
117[Figure 117]
tur. Porrò cur tam multiplex vſus vaſorum,
prætermiſſa nola de qua diximus, nunc ex
ponam. Cùm rem tenuis admodum ſubſtan
tiæ deſtillare volumus, aut ad maiorem de
ducere tenuitatem, leuiſſimo calore opus
eſt, aliter abſumitur Fit autem calor leuis
quatuor modis: aut ſubſtantia ipſa, veluti
cùm in ſole, aut fimo deſtillamus, non in
igne: aut quantitate, vt cùm modicum ignis
adhibemus. Minor eſt etiam, qui ex lignis
ſalicis fit, quàm illicis: aut inter ignem &
vas aliquid interponimus, vt cinerem, aut
aquam. Aqua autem optima eſt: nam ſi
aqua ardens in Mariæ balneo deſtilletur,
optimarum partium minima fit reſolutio,
& nullus paruus odor adiicitur: aut ſi in
vaſis ſupremo, aqua ſæpius linteo appli
cetur: reſolutionem enim prohibet, &
exuſtionem. Vtimur igitur circulatione,
cùm aquam hanc ad ætheris naturam per
ducere curæ eſt, aut quando medicamento
addito illam viribus eius imbuere volumus.
Hic autem modus modico ſemper indiget
calore, vt vix expediat ignis & longa mo
ra, vt rectè rem tractanti vix anni dimi
dium ſufficiat. Fit igitur reciprocatio ſim
plex, qualis in vaſis circulatoriis: aut mu
tua, vt in reciprocis. Verùm multiplici hac
agitatione tametſi paululum incaleſcat, ob
ſubſtantiæ tamen tenuitatem adeò parum
imprimit, vt omni caliditate ſpoliata videa
tur. In vtroque enim extremo, vt reliqua aqua
ardens, tuta eſt. Aut in prima deſtillatione
ob copiam aquei humidi immiſtam, aut
poſt multas deſtillationes circulationeſ
ve, vbi propter raritatem expers omninò
caloris eſſe videtur. Eſt autem adeò raræ
ſubſtantiæ atque tenuis, vt oleo ſuperſtet.
Quæ enim deſcendit, non eſt abſoluta. De-
digiti craſſitudinem veſtitur, ſiccaturque
optimè. Minus enim frangitur cum calo
rem non contactu, ſed corpore interpoſito
recipit. Viliora etiam ære ac plumbo deſtil
lari ſolent, vt in vaſe quod tria habet fora
mina, duobuſque conſtat fruſtis. Fundus
enim à reliquo ſeparari poteſt, vt fæces reii
ci poſſint. Habet & foramen ſuperius, quo
immittitur materia, & à latere longum ca
nalem, quo recipienti iungitur. Sed noſtro
tempore ſolent vaſi æreo in formam crate
ræ, plumbeum imponere cum canali, & ita
à ſecundo foramine excuſantur. Eadem enim
parte imponitur materia, qua fæx extrahi
111[Figure 111]
112[Figure 112]
113[Figure 113]
114[Figure 114]
115[Figure 115]
116[Figure 116]
117[Figure 117]tur. Porrò cur tam multiplex vſus vaſorum,
prætermiſſa nola de qua diximus, nunc ex
ponam. Cùm rem tenuis admodum ſubſtan
tiæ deſtillare volumus, aut ad maiorem de
ducere tenuitatem, leuiſſimo calore opus
eſt, aliter abſumitur Fit autem calor leuis
quatuor modis: aut ſubſtantia ipſa, veluti
cùm in ſole, aut fimo deſtillamus, non in
igne: aut quantitate, vt cùm modicum ignis
adhibemus. Minor eſt etiam, qui ex lignis
ſalicis fit, quàm illicis: aut inter ignem &
vas aliquid interponimus, vt cinerem, aut
aquam. Aqua autem optima eſt: nam ſi
aqua ardens in Mariæ balneo deſtilletur,
optimarum partium minima fit reſolutio,
& nullus paruus odor adiicitur: aut ſi in
vaſis ſupremo, aqua ſæpius linteo appli
cetur: reſolutionem enim prohibet, &
exuſtionem. Vtimur igitur circulatione,
cùm aquam hanc ad ætheris naturam per
ducere curæ eſt, aut quando medicamento
addito illam viribus eius imbuere volumus.
Hic autem modus modico ſemper indiget
calore, vt vix expediat ignis & longa mo
ra, vt rectè rem tractanti vix anni dimi
dium ſufficiat. Fit igitur reciprocatio ſim
plex, qualis in vaſis circulatoriis: aut mu
tua, vt in reciprocis. Verùm multiplici hac
agitatione tametſi paululum incaleſcat, ob
ſubſtantiæ tamen tenuitatem adeò parum
imprimit, vt omni caliditate ſpoliata videa
tur. In vtroque enim extremo, vt reliqua aqua
ardens, tuta eſt. Aut in prima deſtillatione
ob copiam aquei humidi immiſtam, aut
poſt multas deſtillationes circulationeſ
ve, vbi propter raritatem expers omninò
caloris eſſe videtur. Eſt autem adeò raræ
ſubſtantiæ atque tenuis, vt oleo ſuperſtet.
Quæ enim deſcendit, non eſt abſoluta. De-