1cúmque ijs, qui eadem naui conuchuntur appareat) ſed
proiicit reuerà obliquè, quatenus & ipſa obliquè mo
uetur, dum agi ſurſum creditur, deflexa putà à motu
nauis. Et quia proinde vis propria manus, & tranſla
titia nauis ſibi non repugnant, ſed ſeſe veluti inten
dunt, vnam que totalem, fortioremque, quàm ſi ſigilla
tim eſſent, conſtituunt: heinc fieri videtur, vt ſe ſe non
deſtruant, ſed vna euadant, quæ tantum ſit alterutrâ
fortior, quantum altera fortis eſt. Quare & cùm lapis
non tendat directè ſurſum, vt ſi à ſola manu proiicere
tur: neque directe ſecundùm horizontem, vt ſi vehere
tur, agereturve à ſolanaui; verùm feratur motu miſto,
obliquóve, & deſcribat per aërem, quaſi arcum (ſiue
potiùs lineam, quam dicunt parabolicam) cuius chorda,
ſeu baſis ſecundum horizontem eſſe intelligatur; & ſa
gitta, ſeu axis ſecundum perpendiculum (prout medium
eſt inter aſcenſum, & deſcenſum) Exinde eſt, cur lapis
neque minùs altùm, quàm ſi à ſola manu proiiceretur,
perueniat: neque minus ptorsùm, quàm ſi à ſola agere
tur naui, quatenus prolixitas lineæ eſt quidem maior,
quàm ſimplex aſcenſus, deſcenſuſque ad perpendicu
lum; ſed ad hoc vim ſuppletimpreſſio à naui: & pro
lixior quoque, quàm ſimplex ſecundum horizontem
progreſſio; ſed ad hoc vim ſupplet impreſſio à manu.
Idem verò dicendum eſt de ſemi parabolica linea: vt
dum lapis è carcheſio non proiectus, ſed dimiſſus, ad
pternam perinde cadit, vt ſi nauis quieſceret: ſiqui
dem ipſi grauitati lapidem adacturæ ſecundùm perpen
diculum, accedit vis nauis, qua manus dimittens inte
rim transfertur, quæque tantumdem impetus addit,
proiicit reuerà obliquè, quatenus & ipſa obliquè mo
uetur, dum agi ſurſum creditur, deflexa putà à motu
nauis. Et quia proinde vis propria manus, & tranſla
titia nauis ſibi non repugnant, ſed ſeſe veluti inten
dunt, vnam que totalem, fortioremque, quàm ſi ſigilla
tim eſſent, conſtituunt: heinc fieri videtur, vt ſe ſe non
deſtruant, ſed vna euadant, quæ tantum ſit alterutrâ
fortior, quantum altera fortis eſt. Quare & cùm lapis
non tendat directè ſurſum, vt ſi à ſola manu proiicere
tur: neque directe ſecundùm horizontem, vt ſi vehere
tur, agereturve à ſolanaui; verùm feratur motu miſto,
obliquóve, & deſcribat per aërem, quaſi arcum (ſiue
potiùs lineam, quam dicunt parabolicam) cuius chorda,
ſeu baſis ſecundum horizontem eſſe intelligatur; & ſa
gitta, ſeu axis ſecundum perpendiculum (prout medium
eſt inter aſcenſum, & deſcenſum) Exinde eſt, cur lapis
neque minùs altùm, quàm ſi à ſola manu proiiceretur,
perueniat: neque minus ptorsùm, quàm ſi à ſola agere
tur naui, quatenus prolixitas lineæ eſt quidem maior,
quàm ſimplex aſcenſus, deſcenſuſque ad perpendicu
lum; ſed ad hoc vim ſuppletimpreſſio à naui: & pro
lixior quoque, quàm ſimplex ſecundum horizontem
progreſſio; ſed ad hoc vim ſupplet impreſſio à manu.
Idem verò dicendum eſt de ſemi parabolica linea: vt
dum lapis è carcheſio non proiectus, ſed dimiſſus, ad
pternam perinde cadit, vt ſi nauis quieſceret: ſiqui
dem ipſi grauitati lapidem adacturæ ſecundùm perpen
diculum, accedit vis nauis, qua manus dimittens inte
rim transfertur, quæque tantumdem impetus addit,