1progredientur: ſimileſque numeri è regione
conſcribi debent, ſeu prioris libri, ſeu primæ
additionis loco, cui additio conuenit. Atque
ita ſi tertiò, vel etiam quartò addere noua
conueniat, abſque labore, & confuſione vlla,
ex tertio, quartóve millenario inchoabis ad
ditionem. Nec ſecùs facies, quàm in prima
atque ſecunda. Quo profecto opere, ſi velis
aut legere, aut totam congeriem ex ordine
tranſcribere, ſuſcepto primo codice tamdiu
abſque cura leges, donec numerus occurrat.
Is cùm occurrit, ſi ſit 1. prima additio primi
ſupplementi legenda eſt. Si ſit 1001. prima
additio ſecundi ſupplementi in manibus ſu
menda eſt. Sin 2001. prima additio tertij
ſupplementi. Quòd ſi inter legendum hanc
gratia exempli, è regione inueneris 1002.
tunc ſecunda additio ſecundi ſupplementi
illi ſubſequi debet. Atque ita abſque impe
dimento vllo quotquot additionum ſupple
menta, vnum poſt alterum, & abſque confu
ſione in ordinem rediges, redactaque legere
cum voluptate poteris. Verùm in his for
ſan, noctis Indicis numerorum commodiùs
fuerit vti, quàm antiquis. Inueni & modum
explorandorum, caſtigandorumque plurium
ſimul exemplarium, quæ tamen eadem ſerie
alteram, ſcilicet ex altero deſcripta ſint, vno
quoque auditore opus eſt. Vltimum ergo
cum primo conferes: ſi res ſe habet, omnia
intermedia rectè habent. Sin error adſit, re
grediaris verſus primum ex poſtremis ſin
gula emendando, donec ad illud deueneris,
quod cum primo conuenerit. Vt verò nobi
lius eſt hoc genus, ita vtilius quod ſubſequi
tur: quod quantum mihi contulerit ad
obſeruationem eorum, quæ legebam, non
eſt quòd dicere poſſim. Poterat ſanè huius
inuenti autor ſilentio præteriri, quando
quidem neſciam, an illis totis tribus li
bris, quos de Occulta philoſophia conſcri
pſit, quicquam aliud veri ſit, adeò illum
inſaniſſe, dum hæc ſcriberet exiſtimo:
longè magis, quàm in Danorum hiſtoria,
qui illam totam fabulis plenam conſcripſit
Saxo Grammaticus neſcio quis. Sed tamen
neminem propriis inuentis fraudari velim.
Ille Cornelius Agrippa tot cum prænomi
nibus, huius ſubtilitatis autor eſt. Quan
quam nec in hoc ad vnguem illum ſim
ſecutus, quòd non magis hac in re, quàm
cæteris diligens fuerit. Ea autem eſt ratio,
quæ potiùs tabella præ oculis poſita, quem
longa oratione, ſit explicanda. Sit gratia
exempli, vt velim 5572. ita deſcribam. Et
ſi vellem 7240. deſcribam, vt à latere vi
des. Quòd ſi velim 12509. ſcribam primò
9000. figura propria, inde ducta tranſuerſa,
quæ 3000. ſignificat, habebo 12000. cui
addam 509. & habebo figuram, quam à la
tere vides.
conſcribi debent, ſeu prioris libri, ſeu primæ
additionis loco, cui additio conuenit. Atque
ita ſi tertiò, vel etiam quartò addere noua
conueniat, abſque labore, & confuſione vlla,
ex tertio, quartóve millenario inchoabis ad
ditionem. Nec ſecùs facies, quàm in prima
atque ſecunda. Quo profecto opere, ſi velis
aut legere, aut totam congeriem ex ordine
tranſcribere, ſuſcepto primo codice tamdiu
abſque cura leges, donec numerus occurrat.
Is cùm occurrit, ſi ſit 1. prima additio primi
ſupplementi legenda eſt. Si ſit 1001. prima
additio ſecundi ſupplementi in manibus ſu
menda eſt. Sin 2001. prima additio tertij
ſupplementi. Quòd ſi inter legendum hanc
gratia exempli, è regione inueneris 1002.
tunc ſecunda additio ſecundi ſupplementi
illi ſubſequi debet. Atque ita abſque impe
dimento vllo quotquot additionum ſupple
menta, vnum poſt alterum, & abſque confu
ſione in ordinem rediges, redactaque legere
cum voluptate poteris. Verùm in his for
ſan, noctis Indicis numerorum commodiùs
fuerit vti, quàm antiquis. Inueni & modum
explorandorum, caſtigandorumque plurium
ſimul exemplarium, quæ tamen eadem ſerie
alteram, ſcilicet ex altero deſcripta ſint, vno
quoque auditore opus eſt. Vltimum ergo
cum primo conferes: ſi res ſe habet, omnia
intermedia rectè habent. Sin error adſit, re
grediaris verſus primum ex poſtremis ſin
gula emendando, donec ad illud deueneris,
quod cum primo conuenerit. Vt verò nobi
lius eſt hoc genus, ita vtilius quod ſubſequi
tur: quod quantum mihi contulerit ad
obſeruationem eorum, quæ legebam, non
eſt quòd dicere poſſim. Poterat ſanè huius
inuenti autor ſilentio præteriri, quando
quidem neſciam, an illis totis tribus li
bris, quos de Occulta philoſophia conſcri
pſit, quicquam aliud veri ſit, adeò illum
inſaniſſe, dum hæc ſcriberet exiſtimo:
longè magis, quàm in Danorum hiſtoria,
qui illam totam fabulis plenam conſcripſit
Saxo Grammaticus neſcio quis. Sed tamen
neminem propriis inuentis fraudari velim.
Ille Cornelius Agrippa tot cum prænomi
nibus, huius ſubtilitatis autor eſt. Quan
quam nec in hoc ad vnguem illum ſim
ſecutus, quòd non magis hac in re, quàm
cæteris diligens fuerit. Ea autem eſt ratio,
quæ potiùs tabella præ oculis poſita, quem
longa oratione, ſit explicanda. Sit gratia
exempli, vt velim 5572. ita deſcribam. Et
ſi vellem 7240. deſcribam, vt à latere vi
des. Quòd ſi velim 12509. ſcribam primò
9000. figura propria, inde ducta tranſuerſa,
quæ 3000. ſignificat, habebo 12000. cui
addam 509. & habebo figuram, quam à la
tere vides.
Additiones
libris alter
poſt alteram
quomodo
fiant.
libris alter
poſt alteram
quomodo
fiant.
Quomodo
vngue nu
meri omnes
abſque 25000
fermè ſcribi
poſſint.
vngue nu
meri omnes
abſque 25000
fermè ſcribi
poſſint.
Quòd ſi vellem 25553. qui
eſt maximus abſque confuſio
ne hîc poſſit ſcribi, ſic vt
eum vltimò depinxi, habe
bis. Singulæ enim partes col
ligunt 23. vnde ſi aggregen
132[Figure 132]
tur, vt hîc à latere vides, is conficietur nu
merus.
eſt maximus abſque confuſio
ne hîc poſſit ſcribi, ſic vt
eum vltimò depinxi, habe
bis. Singulæ enim partes col
ligunt 23. vnde ſi aggregen
132[Figure 132]tur, vt hîc à latere vides, is conficietur nu
merus.
133[Figure 133]
5572
134[Figure 134]
7240
135[Figure 135]
12529
136[Figure 136]
25553
Licebit & facilius productis figuris ex
tranſuerſa linea ſic
137[Figure 137] totidem adiicere
numerorum incrementa, vt vltima figura,
quæ eſt
138[Figure 138] ſignificet 9000000.
tranſuerſa linea ſic
137[Figure 137] totidem adiicere numerorum incrementa, vt vltima figura,
quæ eſt
138[Figure 138] ſignificet 9000000.
Et rurſus per tranſuerſas ad dextram qui
dem.
dem.
139[Figure 139]
Et ita quemlibet maximum numerum
atque confuſione ſolo vngue declarare poſ
ſum, rectiſque lineis.
atque confuſione ſolo vngue declarare poſ
ſum, rectiſque lineis.
Sed Agrippa vix decem aut viginti mil
lia attingit, atque hos numeros, & labo
riosè, & confusè ſatis. Id tamen ei de
bemus.
lia attingit, atque hos numeros, & labo
riosè, & confusè ſatis. Id tamen ei de
bemus.
Non defuere qui cæcos ſcribere ſic doce
rent. Tabula ænea cauis literis ordine al
phabeti cælatur, in ea cæcus ſtylum per
ſingula deducit elementa, memoria tenens
illorum ordinem donec longa edoctus con
ſuetudine calamo diſcat eadem exarare.
Refert Eraſmus, aliquot; etſi magno la
bore, rectè tamen ſic ſcribere didiciſſet.
Indiget res hæc aſſiduo monitore, longa
que conſuetudine. Et quando ſtylus præa
cutus fuerit, & litura tenuis, eò facilius
ac melius diſcunt. Res prorſus mira, ſed
minùs vtilis. Cuius exemplo vidiſſe quen
dam memini me, qui cùm brachiis om
ninò careret, dextro pede haſtam vibra
bat, collimabatque, ſuebat veſtem, ede
bat, ſcribebat, in acum filum immitebat.
Nec tanti miraculi defuturos teſtes ſpero:
cùm res publicè ageretur.
rent. Tabula ænea cauis literis ordine al
phabeti cælatur, in ea cæcus ſtylum per
ſingula deducit elementa, memoria tenens
illorum ordinem donec longa edoctus con
ſuetudine calamo diſcat eadem exarare.
Refert Eraſmus, aliquot; etſi magno la
bore, rectè tamen ſic ſcribere didiciſſet.
Indiget res hæc aſſiduo monitore, longa
que conſuetudine. Et quando ſtylus præa
cutus fuerit, & litura tenuis, eò facilius
ac melius diſcunt. Res prorſus mira, ſed
minùs vtilis. Cuius exemplo vidiſſe quen
dam memini me, qui cùm brachiis om
ninò careret, dextro pede haſtam vibra
bat, collimabatque, ſuebat veſtem, ede
bat, ſcribebat, in acum filum immitebat.
Nec tanti miraculi defuturos teſtes ſpero:
cùm res publicè ageretur.
Quomodo
cæcus ſcribe
re doceri
poſſit.
cæcus ſcribe
re doceri
poſſit.
Manibus &
brachiis ca
rens cuncta
agebat.
brachiis ca
rens cuncta
agebat.
Verùm ad machinas redeo: fit inſtru
mentum, cui ſi te manibus ſubſpenderis,
dum trahis, vehementiùs traheris. Con
ſtat hoc modo: AB, pauimentum ſuperiùs:
initium trahentis funis C, DE, verò lignum
ferrumve inclinatum ſumma vi, cui CD, fu
nis annectitur, DF, verò lignum quòd
ſubiacet laquearibus, prohibetque ED. re
uerti: ipſi verò FD. appendatur pondus GF,
mentum, cui ſi te manibus ſubſpenderis,
dum trahis, vehementiùs traheris. Con
ſtat hoc modo: AB, pauimentum ſuperiùs:
initium trahentis funis C, DE, verò lignum
ferrumve inclinatum ſumma vi, cui CD, fu
nis annectitur, DF, verò lignum quòd
ſubiacet laquearibus, prohibetque ED. re
uerti: ipſi verò FD. appendatur pondus GF,