1túmque accipere à cauſſa, à qua fuerit eius initium; & vice
verſa habere initium ab eadem cauſſa, à qua fomentum,
incrementumque acceperit. Quippe obſeruaui natu
ram ſic in cæteris comparatam, vt qua ratione progreſ
ſum parat, eadem exordium faciat; ac habui planè in
congruum tam imbecillum facere internum rei princi
pium, vt motum incipiat, qui per totannorum myria
das ſit inſenſibilis futurus, indigeatque ſemper externo
motore, qui acceleret, ac perficiat, & vno quidem pro
pè momento. Heinc verò eſt, cur, vt dum aqua igni
admota incaleſcit, non quærimus cauſſam intenſionis,
ſeu graduum caloris ſuperad ditorum, in igne, & cauſſam
primi gradus in aqua; ſed tam primum gradum, quàm
cæteros ad ſolum ignem referimus: ita dum lapis inua
leſcit, acceleraturve in motu, non videatur accelera
tionis, ſiue partium motus requirenda cauſſa externa; &
initij, ſeu primæ illius particulæ motus, interna, hoc eſt
in ipſo lapide: ſed tam pars prima, quàm cæteræ refe
rendæ videantur ad externam cauſſam. Vſurpo autem
aquam in exemplum; quoniam vt illa ex ſe calore deſti
tuitur, ſic lapis exſe caret motu, quemadmodum in
telligitur ex poſito caſu, quòd in vacuo, ac non exſiſten
te præſertim Mundo, conſtitutus ſit; ſecus profectò, ac
animal, quod habet in ſe ſui motus principium. Quo
ſanè loco non parùm ſuſpexi Ariſtotelem, cùm cenſuit
corpus graue moueri deorsùm non à ſe, ſed ab alio,
ac inter cæteras rationes, ob quas impoßibile duxit,
ἀσωύχτον , fieri talem motum à principio intrin
ſeco, illam attulit, quod graue alioquin foret anima
tum; cùm à ſe moueri animatorum proprium ſit,
verſa habere initium ab eadem cauſſa, à qua fomentum,
incrementumque acceperit. Quippe obſeruaui natu
ram ſic in cæteris comparatam, vt qua ratione progreſ
ſum parat, eadem exordium faciat; ac habui planè in
congruum tam imbecillum facere internum rei princi
pium, vt motum incipiat, qui per totannorum myria
das ſit inſenſibilis futurus, indigeatque ſemper externo
motore, qui acceleret, ac perficiat, & vno quidem pro
pè momento. Heinc verò eſt, cur, vt dum aqua igni
admota incaleſcit, non quærimus cauſſam intenſionis,
ſeu graduum caloris ſuperad ditorum, in igne, & cauſſam
primi gradus in aqua; ſed tam primum gradum, quàm
cæteros ad ſolum ignem referimus: ita dum lapis inua
leſcit, acceleraturve in motu, non videatur accelera
tionis, ſiue partium motus requirenda cauſſa externa; &
initij, ſeu primæ illius particulæ motus, interna, hoc eſt
in ipſo lapide: ſed tam pars prima, quàm cæteræ refe
rendæ videantur ad externam cauſſam. Vſurpo autem
aquam in exemplum; quoniam vt illa ex ſe calore deſti
tuitur, ſic lapis exſe caret motu, quemadmodum in
telligitur ex poſito caſu, quòd in vacuo, ac non exſiſten
te præſertim Mundo, conſtitutus ſit; ſecus profectò, ac
animal, quod habet in ſe ſui motus principium. Quo
ſanè loco non parùm ſuſpexi Ariſtotelem, cùm cenſuit
corpus graue moueri deorsùm non à ſe, ſed ab alio,
ac inter cæteras rationes, ob quas impoßibile duxit,
ἀσωύχτον , fieri talem motum à principio intrin
ſeco, illam attulit, quod graue alioquin foret anima
tum; cùm à ſe moueri animatorum proprium ſit,