1ſint à me ſeriò ſcripta: ſed potui non ſeria ſeriò ſcribere;
hoc eſt non ioco, ſed vt eruditi, quæ magis ſeria habue
rint, doceant. Neque enim eſt, cur exiſtimes iſtis me
nugis ita hærere, vt ipſas quaſi veritatem ipſiſſimam
habeam, aut colam, ſed cùm totus Mundus ſit nuga
rum plenus, & videre videar nugas quoque eſſe, quæ
vulgò habentur ſeria maximè; ſupereſſe exiſtimo, vt
eas nugas deligam, quæ eſſe minùs nugæ videantur.
Quæris, Ecquid nam proferam, cur non poßint grauia deor
ſum moueri naturâ? Sed protuli primùm illud argumen
tum, quod mox antè repetij. Deinde, vnde colligis
inficiari me moueri lapidem naturâ? Quippe & mo
ueri illum cenſeo non reluctante interna natura; &
quam externam adhbeo, tum natura eſt, tum ex inſtitu
to naturæ. Ad-hæc, non ignoras, quàm nihil ſit ne
ceſſe Philoſophiam excolere, ſiad grauiores difficulta
tes dicere ſufficiat aliquid moueri, aut fieri naturâ. Non
quòd eò tandem, quæ humana eſt imbecillitas, perue
niendum non ſit; ſed quòd dum nobis non datur vltrà,
aliquò tenus prodire ſit. Rursùs, dum natura interna
mouet, agitve aliquid, id niſi certis organis, agendique
modo ſpeciali non præſtat: an verò quis modus is ſit,
quæ hæc organa, docent nos ipſi Eruditi? In deſcenſu
quidem rerum grauium dicunt grauitatem eſſe orga
num, & modum agendi expreſſionem grauitatis: ſed
amabo te, quid hæc grauitas? Et quid nam præſtat
lapidi conſtituto in vacuo? Et, quorsum concipitur
tanta in ingenti lapide; cum ſecluſa tamen cauſſa exter
na accelerante, & violenta, incapax ſit, quæ per cen
tum annos moueat deorsùm lapidem per vnius digiti
hoc eſt non ioco, ſed vt eruditi, quæ magis ſeria habue
rint, doceant. Neque enim eſt, cur exiſtimes iſtis me
nugis ita hærere, vt ipſas quaſi veritatem ipſiſſimam
habeam, aut colam, ſed cùm totus Mundus ſit nuga
rum plenus, & videre videar nugas quoque eſſe, quæ
vulgò habentur ſeria maximè; ſupereſſe exiſtimo, vt
eas nugas deligam, quæ eſſe minùs nugæ videantur.
Quæris, Ecquid nam proferam, cur non poßint grauia deor
ſum moueri naturâ? Sed protuli primùm illud argumen
tum, quod mox antè repetij. Deinde, vnde colligis
inficiari me moueri lapidem naturâ? Quippe & mo
ueri illum cenſeo non reluctante interna natura; &
quam externam adhbeo, tum natura eſt, tum ex inſtitu
to naturæ. Ad-hæc, non ignoras, quàm nihil ſit ne
ceſſe Philoſophiam excolere, ſiad grauiores difficulta
tes dicere ſufficiat aliquid moueri, aut fieri naturâ. Non
quòd eò tandem, quæ humana eſt imbecillitas, perue
niendum non ſit; ſed quòd dum nobis non datur vltrà,
aliquò tenus prodire ſit. Rursùs, dum natura interna
mouet, agitve aliquid, id niſi certis organis, agendique
modo ſpeciali non præſtat: an verò quis modus is ſit,
quæ hæc organa, docent nos ipſi Eruditi? In deſcenſu
quidem rerum grauium dicunt grauitatem eſſe orga
num, & modum agendi expreſſionem grauitatis: ſed
amabo te, quid hæc grauitas? Et quid nam præſtat
lapidi conſtituto in vacuo? Et, quorsum concipitur
tanta in ingenti lapide; cum ſecluſa tamen cauſſa exter
na accelerante, & violenta, incapax ſit, quæ per cen
tum annos moueat deorsùm lapidem per vnius digiti
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib