Cardano, Girolamo
,
De subtilitate
,
1663
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 403
>
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 403
>
page
|<
<
of 403
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.012978
">
<
pb
pagenum
="
644
"
xlink:href
="
016/01/291.jpg
"/>
ferret? </
s
>
<
s
id
="
s.012979
">cui inter pauciſſimos, rariſſimo exem
<
lb
/>
plo, contigit à Concilio Pontificia dignita
<
lb
/>
te exui. </
s
>
<
s
id
="
s.012980
">Demum illud erit commodi mor
<
lb
/>
talibus talia recitanti, vt qui non probant,
<
lb
/>
tuti ſint ab horum ſcelere: ſciantque quæ
<
lb
/>
admitti oporteat, quæque vitari. </
s
>
<
s
id
="
s.012981
">Multi enim
<
lb
/>
adeò timidi & ſuperſtitioſi euadunt, vt dum
<
lb
/>
vitare ſtudent, quæ vitanda non ſunt, fuga
<
lb
/>
vana ſuperſtitionis ſuperſtitioſi fiunt. </
s
>
<
s
id
="
s.012982
">Super
<
lb
/>
ſtitio enim fit non ſolùm quum facimus quæ
<
lb
/>
non ſunt facienda, ſed etiam quum quæ vi
<
lb
/>
tanda non ſunt vitamus. </
s
>
<
s
id
="
s.012983
">Olim magis vi
<
lb
/>
guerunt hæ artes nondum nobis orto vero
<
lb
/>
Chriſti lumine: ſed quàm parum valerent,
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1772
"/>
<
lb
/>
oſtendit inuentor ipſe Zoroaſtes, regno ſi
<
lb
/>
mul à Cyro Cambyſis, & vita ſpoliatus. </
s
>
<
s
id
="
s.012984
">Re
<
lb
/>
citat enim Pauſanias, vidiſſe ſe in oppidulo
<
lb
/>
Pioniæ Myſiæ iuxta Caycum, dum Pioni
<
lb
/>
(ex Herculis hic fuit deſcendentibus) oppi
<
lb
/>
di conditori ſacrificarent, è ſedulchro Pionis
<
lb
/>
fumum exhalaſſe. </
s
>
<
s
id
="
s.012985
">Quòd dolo factum fuit,
<
lb
/>
quid enim prohibet, ſub ara ſuppoſito cana
<
lb
/>
li ad ſepulchrum tendente, atque in canalis
<
lb
/>
origine, bitumine ac ſtyrace, aut thure, reve
<
lb
/>
alia quàm quæ in altari adoletur, vel aqua
<
lb
/>
rum exemplo, vel Heronis dum ſacrificio
<
lb
/>
ſpontè portas templi aperiri docet, fumum
<
lb
/>
erumpere è tumulo? </
s
>
<
s
id
="
s.012986
">ſed & alia naturali ra
<
lb
/>
tione abſque dolo conſtare potuit. </
s
>
<
s
id
="
s.012987
">Vidit &
<
lb
/>
in Hypoëpis, Hierocæſareæque Lydiæ vr
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1773
"/>
<
lb
/>
bibus, cinerem in ara non alij colori ſimi
<
lb
/>
lem, qui quum barbaricis precibus effuſis
<
lb
/>
aridorum lignorum ſtrue ſuper condita,
<
lb
/>
flammam ſemper emitteret, lignáque ſu
<
lb
/>
perimpoſita abſumeret. </
s
>
<
s
id
="
s.012988
">Potuit & id multis
<
lb
/>
modis fieri: vel ſi ara caluerit, aut ſi inſ
<
lb
/>
puerit, nonne calx aqua accenditur? </
s
>
<
s
id
="
s.012989
">Et nos
<
lb
/>
lapidem infrà fabricare docebimus, qui hu
<
lb
/>
mido quocunque accenditur. </
s
>
<
s
id
="
s.012990
">Quid aliud ma
<
lb
/>
ius argumentum quòd vis in cinere eſſet
<
lb
/>
potiùs quàm verbis, quàm color cineris à
<
lb
/>
cinere alienus? </
s
>
<
s
id
="
s.012991
">cùm tot modis præſtigias has
<
lb
/>
facere liceat, non eſt quòd laborem. </
s
>
<
s
id
="
s.012992
">Nam &
<
lb
/>
in cinere latêre potuit ignis, velut in fuligi
<
lb
/>
ne ſolet, cùm exiguus eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.012993
">Non eiuſmodi eſt
<
lb
/>
quod recitat ille idem dicens: In Methonis
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1774
"/>
<
lb
/>
agro cùm Africus ventus vitium germina
<
lb
/>
excutere ſoleret, gallum alis albis duo al
<
lb
/>
trinſecus tenentes diſcerpebant, cùm fru
<
lb
/>
ſtóque circumcurrentes vites ex aduerſo
<
lb
/>
donec denuò coirent vnà-, ſepeliebant gal
<
lb
/>
lum ventúſque ceſſabat. </
s
>
<
s
id
="
s.012994
">Hic perſuaſio, pri
<
lb
/>
mùm ad decipiendum multum poteſt, tum
<
lb
/>
magis ſi à religione foueatur. </
s
>
<
s
id
="
s.012995
">Deinde vento
<
lb
/>
rum in quibuſdam locis breues ſunt admo
<
lb
/>
dum flatus, rariſſimè longi. </
s
>
<
s
id
="
s.012996
">Potuit aliquid
<
lb
/>
forſan fides, quæ cum geniis ipſis coniuncta
<
lb
/>
eſt: aut res ipſa naturali aliqua abdita cau
<
lb
/>
ſa, aut dæmon, qui cum aëreus ſit, nulli ma
<
lb
/>
gis quàm aëri imperat. </
s
>
<
s
id
="
s.012997
">Vnde tempeſtates,
<
lb
/>
dum adiurantur, exoriri ſolent. </
s
>
<
s
id
="
s.012998
">Multa etiam
<
lb
/>
in his contingunt quaſi ſint, quæ non ſunt.
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1775
"/>
<
lb
/>
Illud admirabilius quod in Heraclea Elidis
<
lb
/>
Peloponeſi Prouincia equum æneum fuiſſe
<
lb
/>
narrat in loco cui nomen erat Quialten,
<
lb
/>
cauda præciſa, & alioquin haud formoſum,
<
lb
/>
quem alij equi inire conarentur, adeóque
<
lb
/>
peruicaci ſtudio, vt ob æris leuitatem dila
<
lb
/>
bentibus repetito aſcenſu vngulæ frange
<
lb
/>
rentur, donec fuſtibus abigerentur. </
s
>
<
s
id
="
s.012999
">Hinnie
<
lb
/>
bant velut reperta equa, & è multis ſtatuis
<
lb
/>
hanc vexabant, aliis intactis. </
s
>
<
s
id
="
s.013000
">Obiiciat hic
<
lb
/>
nobis forſan illud poëticum. </
s
>
<
s
id
="
s.013001
">Quicquid Græ
<
lb
/>
cialmendax Mandat in hiſtoriis, me addu
<
lb
/>
cere: vt (quorundam more) impleatur liber,
<
lb
/>
ſi non poteſt abſolui. </
s
>
<
s
id
="
s.013002
">Sed ab hac labe Pau
<
lb
/>
ſaniam immunem inuenio, non minus quàm
<
lb
/>
Italarum quenquem. </
s
>
<
s
id
="
s.013003
">In his enim quæ vidit,
<
lb
/>
temporum noſtrorum obſeruatio hiſtoriam
<
lb
/>
comprobat. </
s
>
<
s
id
="
s.013004
">Quid in Xenophonte, quid in
<
lb
/>
Thucy dide abſurdum? </
s
>
<
s
id
="
s.013005
">Vitiauit Herodotus,
<
lb
/>
aliíque complures Græcam hiſtoriæ fidem:
<
lb
/>
ſed adulterina à legitimis nemo eſt, qui di
<
lb
/>
gnoſcere non queat. </
s
>
<
s
id
="
s.013006
">Arte igitur equum fa
<
lb
/>
brefactum conſtat, eáque naturali, non dæ
<
lb
/>
monum auxilio, quiſquis fuit opifex: ſeu im
<
lb
/>
miſto, quod quidam volunt hippomane, ſeu
<
lb
/>
ſanguine menſtruo equæ, aut illius potius
<
lb
/>
ſemine, aliove philtro, quòd in furorem Ve
<
lb
/>
neris equos agat, non admiror multum. </
s
>
<
s
id
="
s.013007
">Il
<
lb
/>
lud magis me detinet, quòd cùm æri fuſo hæc
<
lb
/>
immiſta ſint, non amiſerint vires, & exuſta
<
lb
/>
nidorem fumi non veneficij retinuerint.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.013008
">Deinde, etiam ſi retinere potuiſſent, quomo
<
lb
/>
do tamdiu & tot per annos? </
s
>
<
s
id
="
s.013009
">Aut ſi non om
<
lb
/>
ninò æri immiſta fuêre philtra, quomodo
<
lb
/>
non computruerint? </
s
>
<
s
id
="
s.013010
">Veriſimile eſt, equo
<
lb
/>
rum ſemen abditum viſceribus, immiſtúm
<
lb
/>
que lachrymæ haud putredini obnoxiæ, fo
<
lb
/>
raminibus quibuſdam relictis: aut etiam
<
lb
/>
prius excoctum, ne rancidum fieret, incitaſſe
<
lb
/>
equos, præſertim forma adiuuante. </
s
>
<
s
id
="
s.013011
">Nam
<
lb
/>
equi obtuſa acie videndi, etiam pictis equis,
<
lb
/>
quandoque hinnierunt, quid mirum eſt à
<
lb
/>
ſtatua, & odore deceptos? </
s
>
<
s
id
="
s.013012
">At æneam depre
<
lb
/>
henderant, tunc iam concitato furore te
<
lb
/>
nebantur, & vngula qua ſtatuam premunt
<
lb
/>
ſenſus omninò expers eſt, & odor cum for
<
lb
/>
ma adhuc vrget. </
s
>
<
s
id
="
s.013013
">Neque eſt quod de ſexu mi
<
lb
/>
reris: equi enim odore non viſu ſexum diſtin
<
lb
/>
guunt. </
s
>
<
s
id
="
s.013014
">Placuit artifici, ſeu vt magis mirum
<
lb
/>
videretur, ſeu quod mores, vt Affranius, arte
<
lb
/>
proderet ſua, ſexum mutare: quandoquidem
<
lb
/>
ad opus ipſum, & præſtigias hoc nihil fa
<
lb
/>
ceret. </
s
>
<
s
id
="
s.013015
">Faciebat forſan non parum caudam
<
lb
/>
ſuſtuliſſe, vt odor magis concitaret equos.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.013016
">Quid referam de his quos carminibus refe
<
lb
/>
runt apud Sueuos glaciem concitatam repri
<
lb
/>
mere? </
s
>
<
s
id
="
s.013017
">Hæc maiora ſunt fide. </
s
>
<
s
id
="
s.013018
">Alij aſtris hæc
<
lb
/>
tribuunt. </
s
>
<
s
id
="
s.013019
">Narrat Ioannes Leo, in cacumine
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1776
"/>
<
lb
/>
arcis Marrochi tria eſſe aurea poma ponde
<
lb
/>
ris librarum 1350. quæ multi reges neceſſi
<
lb
/>
tate compulſi dum auferre tentaſſent, ſemper
<
lb
/>
infœlicibus caſibus ſunt impediti. </
s
>
<
s
id
="
s.013020
">Referunt
<
lb
/>
conflata fuiſſe pretio monilium, gemmarúm
<
lb
/>
que vxoris regis Iacob Almanſoris, & ſyde
<
lb
/>
rum concordi poteſtate, tum præcantationi
<
lb
/>
bus munita aduerſus eos qui illa auferre de
<
lb
/>
ſtinaſſent. </
s
>
<
s
id
="
s.013021
">Quòd ſi ibi aurum eſt, non ſup
<
lb
/>
poſitum clandeſtinè à Principibus metal
<
lb
/>
lum aliud, conſtante ob vulgi metum fa
<
lb
/>
ma, ad ea quæ de Hermionis monili ſu
<
lb
/>
perius ſcripta ſunt, ratio transferenda erit.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.013022
">Idem narrat in Feſſa, (vrbs eſt nobiliſſi
<
lb
/>
ma Africæ, ſi Chairum excipias) figuris
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1777
"/>
<
lb
/>
quibuſdam in arena factis vates res ad
<
lb
/>
amuſſim prædicere, vt qui experiun
<
lb
/>
tur ſtupeant. </
s
>
<
s
id
="
s.013023
">Refert Matthiolus Medi
<
lb
/>
dicus iuxta Romam Eremitam ſenem fuiſ
<
lb
/>
ſe, ad quem multi veniebant eorum no-</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>