Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646

List of thumbnails

< >
291
291
292
292
293
293
294
294
295
295
296
296
297
297
298
298
299
299
300
300
< >
page |< < of 360 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001901">
                <pb pagenum="255" xlink:href="028/01/295.jpg"/>
              dicebam, nugas, vt quidpiam germanum, ac indu­
                <lb/>
              bium; at ſimpliciùs ago, quàm vt rideam; quippe me
                <lb/>
              potiùs miſeret natiuæ imbecillitatis, cùm nihil ha­
                <lb/>
              beam præclarius, quo meam, aut alterius ſciendi auidi­
                <lb/>
              tatem paſcam. </s>
              <s id="s.001902">Obiicis,
                <emph type="italics"/>
              non eſſe, cur magnetieam ferri
                <lb/>
              vulgò dictam attractionem in exemplum adducam; quòd
                <lb/>
              Magnes, & ſerrum non ſictis illis meis hurpagonibus, aut
                <lb/>
              inuiſibilibus catenis, quaſi vi adducta; ſed vtrumque ſponte
                <lb/>
              naturæ incitata in mutuos amplexus accurrant.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001903"> Id verò
                <lb/>
              ſanè per-eleganter; ſed quid mihi facias, qui ſim ita
                <lb/>
              hebes, vt vim vocibus ſubiectam non capiam. </s>
              <s id="s.001904">Dicis
                <lb/>
                <emph type="italics"/>
              vtrumque accurrere in mutuos amplexus:
                <emph.end type="italics"/>
              ſed hoc totum
                <lb/>
              effectus eſt, de cuius cauſſa ambigitur. </s>
              <s id="s.001905">Cauſſam ergo
                <lb/>
              interiicis,
                <emph type="italics"/>
              quia ſponte naturæ incitantur.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.001906"> At cùm hæc vi­
                <lb/>
              deatur eſſe generalis, inartiſicialiſque Reſponſio, qua
                <lb/>
              ad omnia vtimur, quorum cauſſas ignoramus; non vi­
                <lb/>
              deo profectò, quò tu, Vir acutiſſimus, collincees. </s>
              <s id="s.001907">Quippe
                <lb/>
              velle te dicere nihil aliud, quàm quod eſt vulgò in ore
                <lb/>
              omnium,
                <emph type="italics"/>
              quia talis est rei natura; quia id ſponte naturæ
                <lb/>
              fit; quia hoc natura ipſa ſcit,
                <emph.end type="italics"/>
              cæteraque huiuſmodi; mihi
                <lb/>
              in animum non induco. </s>
              <s id="s.001908">Hæc certè eſt cauſſa, cur
                <lb/>
              dixerim antè valere iubendam omnem Philoſophiam,
                <lb/>
              ac omnem præſertim cauſſarum
                <expan abbr="naturaliũ">naturalium</expan>
              inueſtigan­
                <lb/>
              darum deponendam curam; ſi huiuſcemodi Reſponſio
                <lb/>
              videatur poſſe ſufficere. </s>
              <s id="s.001909">Ac eſt quidem eò denique, vt
                <lb/>
              etiam dixi, perueniendum: ſed ſunt interim tamen va­
                <lb/>
              rij gradus cauſſarum inſtrum entariarum, de quibus
                <lb/>
              cùm dicere non liceat quemadmodum à natura, vt à
                <lb/>
              princip
                <gap/>
              i cauſſa vſurpentur; aut cur, quomodove ad­
                <lb/>
              natæ, addictæque ipſi naturæ; licet tamen requirere </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>