Gassendi, Pierre
,
De proportione qua gravia decidentia accelerantur
,
1646
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
>
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
>
page
|<
<
of 360
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001901
">
<
pb
pagenum
="
255
"
xlink:href
="
028/01/295.jpg
"/>
dicebam, nugas, vt quidpiam germanum, ac indu
<
lb
/>
bium; at ſimpliciùs ago, quàm vt rideam; quippe me
<
lb
/>
potiùs miſeret natiuæ imbecillitatis, cùm nihil ha
<
lb
/>
beam præclarius, quo meam, aut alterius ſciendi auidi
<
lb
/>
tatem paſcam. </
s
>
<
s
id
="
s.001902
">Obiicis,
<
emph
type
="
italics
"/>
non eſſe, cur magnetieam ferri
<
lb
/>
vulgò dictam attractionem in exemplum adducam; quòd
<
lb
/>
Magnes, & ſerrum non ſictis illis meis hurpagonibus, aut
<
lb
/>
inuiſibilibus catenis, quaſi vi adducta; ſed vtrumque ſponte
<
lb
/>
naturæ incitata in mutuos amplexus accurrant.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001903
"> Id verò
<
lb
/>
ſanè per-eleganter; ſed quid mihi facias, qui ſim ita
<
lb
/>
hebes, vt vim vocibus ſubiectam non capiam. </
s
>
<
s
id
="
s.001904
">Dicis
<
lb
/>
<
emph
type
="
italics
"/>
vtrumque accurrere in mutuos amplexus:
<
emph.end
type
="
italics
"/>
ſed hoc totum
<
lb
/>
effectus eſt, de cuius cauſſa ambigitur. </
s
>
<
s
id
="
s.001905
">Cauſſam ergo
<
lb
/>
interiicis,
<
emph
type
="
italics
"/>
quia ſponte naturæ incitantur.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001906
"> At cùm hæc vi
<
lb
/>
deatur eſſe generalis, inartiſicialiſque Reſponſio, qua
<
lb
/>
ad omnia vtimur, quorum cauſſas ignoramus; non vi
<
lb
/>
deo profectò, quò tu, Vir acutiſſimus, collincees. </
s
>
<
s
id
="
s.001907
">Quippe
<
lb
/>
velle te dicere nihil aliud, quàm quod eſt vulgò in ore
<
lb
/>
omnium,
<
emph
type
="
italics
"/>
quia talis est rei natura; quia id ſponte naturæ
<
lb
/>
fit; quia hoc natura ipſa ſcit,
<
emph.end
type
="
italics
"/>
cæteraque huiuſmodi; mihi
<
lb
/>
in animum non induco. </
s
>
<
s
id
="
s.001908
">Hæc certè eſt cauſſa, cur
<
lb
/>
dixerim antè valere iubendam omnem Philoſophiam,
<
lb
/>
ac omnem præſertim cauſſarum
<
expan
abbr
="
naturaliũ
">naturalium</
expan
>
inueſtigan
<
lb
/>
darum deponendam curam; ſi huiuſcemodi Reſponſio
<
lb
/>
videatur poſſe ſufficere. </
s
>
<
s
id
="
s.001909
">Ac eſt quidem eò denique, vt
<
lb
/>
etiam dixi, perueniendum: ſed ſunt interim tamen va
<
lb
/>
rij gradus cauſſarum inſtrum entariarum, de quibus
<
lb
/>
cùm dicere non liceat quemadmodum à natura, vt à
<
lb
/>
princip
<
gap
/>
i cauſſa vſurpentur; aut cur, quomodove ad
<
lb
/>
natæ, addictæque ipſi naturæ; licet tamen requirere </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>