1dum conferre anheloſis ac ſuſpirioſis.
Aduerſus
crucas.
crucas.
Cura prodi
gioſa fratris
regis. Ad
impinguan
dum homi
nes.
gioſa fratris
regis. Ad
impinguan
dum homi
nes.
Aduerſus
rubiginem.
rubiginem.
Aduerſus
ſpirandi dif
ficultatem.
ſpirandi dif
ficultatem.
Innumera in hoc genere referre poſſem,
quorum origo ignota parit admirationem,
nec ſolum in plantis, animalibus, homini
bus, ſed (vt dixi ) in regionibus, ſolo aquis,
tum operationibus. Iſchiæ dolor cum vehe
mentiſſimus ſit, perſæpè muſica curatur. An
quòd dolor hic hic, quum membrum non
afficiat principale, leniatur, tranſlatis aliò
ob delectationem ſpiritibus, inde vſu auer
titur à calore confirmato doloris cauſa? Co
lumbæ alliciuntur hoc paſtillo: maizi, ſeu
ſorgi libras 60. cymini libras ſex, mellis
10. coſti libram vnam, ſeminis viticis li
bras quinque, coquuntur omnia in aqua
ad illius conſumptionem, inde additur vi
ni odorati optimi quantum ſufficit cum li
bris 15. cæmenti vetuſti, & fit tumulus in
columbarij medio: columbæ aliæ cùm odo
rem ſenſerint, ad locum veniunt: ſentiunt
autem cùm ipſis commiſcentur indigenis
columbis: cùm ſemel adierint locum, re
linquere nequeunt, ſuauitate ciui allectæ.
quorum origo ignota parit admirationem,
nec ſolum in plantis, animalibus, homini
bus, ſed (vt dixi ) in regionibus, ſolo aquis,
tum operationibus. Iſchiæ dolor cum vehe
mentiſſimus ſit, perſæpè muſica curatur. An
quòd dolor hic hic, quum membrum non
afficiat principale, leniatur, tranſlatis aliò
ob delectationem ſpiritibus, inde vſu auer
titur à calore confirmato doloris cauſa? Co
lumbæ alliciuntur hoc paſtillo: maizi, ſeu
ſorgi libras 60. cymini libras ſex, mellis
10. coſti libram vnam, ſeminis viticis li
bras quinque, coquuntur omnia in aqua
ad illius conſumptionem, inde additur vi
ni odorati optimi quantum ſufficit cum li
bris 15. cæmenti vetuſti, & fit tumulus in
columbarij medio: columbæ aliæ cùm odo
rem ſenſerint, ad locum veniunt: ſentiunt
autem cùm ipſis commiſcentur indigenis
columbis: cùm ſemel adierint locum, re
linquere nequeunt, ſuauitate ciui allectæ.
Iſchiæ do
lor cum mu
ſica quando
que ſanetur.
Columbæ vt
ad columba
ria trahan
tur.
lor cum mu
ſica quando
que ſanetur.
Columbæ vt
ad columba
ria trahan
tur.
Veneficiis an
vis ad ſit.
vis ad ſit.
De veneficiis maior eſt dubitatio, quæ
ſine eſca ( vt ita dicam ) fiunt. Erat apud
gentes quaſdam ſacrificium Molocho dæ
moni, quo cùm rex filium proprium im
molaſſet in muris, ne Iudæi vrbem cape
rent, prohibuit apud Romanos Hyſtero
potmi, id eſt, vtero naſcentium ſortem
ſubeuntes, quoniam pro eis tanquam mor
tuis ſacra diis manibus cùm abeſſent, per
acta forent. Et niſi per tegulas ingrede
rentur, vi vitam finiri credebantur. Huius
rei teſtis eſt Plutarchus in Problematibus.
Idem refert. Acteium plebis tribunum, ad
uerſus M. Craſſum deuotiones ac diras pre
ces diis manibus profudiſſe. Apud Chri
ſtianos earum loco, quæ Craſſum perdi
diſſe creduntur, præcepta ſunt vallis Io
ſaphat, quibus publicè interdictum eſt,
his ad mortem cogi intra annum exiſtiman
tur rei, & qui debita negant, aut ob po
tentiam cogi non poſſunt. Fiunt hæc in
agro vt intelligo Bergomenſi. Alij ab arte
implorarunt non à ſuperis auxilium: velut
qui collarium ex chalybe admantino cir
cundat collo debitoris, quod à nullo præ
terquam eo, qui impoſuit poteſt detrahi.
Annis ab hinc paucis periit ea fraude ci
uis noſter Zafaronus, à Vincentino credi
tore circumuentus, cùm anguſtius, quàm
voluerat, impoſuiſſet.
ſine eſca ( vt ita dicam ) fiunt. Erat apud
gentes quaſdam ſacrificium Molocho dæ
moni, quo cùm rex filium proprium im
molaſſet in muris, ne Iudæi vrbem cape
rent, prohibuit apud Romanos Hyſtero
potmi, id eſt, vtero naſcentium ſortem
ſubeuntes, quoniam pro eis tanquam mor
tuis ſacra diis manibus cùm abeſſent, per
acta forent. Et niſi per tegulas ingrede
rentur, vi vitam finiri credebantur. Huius
rei teſtis eſt Plutarchus in Problematibus.
Idem refert. Acteium plebis tribunum, ad
uerſus M. Craſſum deuotiones ac diras pre
ces diis manibus profudiſſe. Apud Chri
ſtianos earum loco, quæ Craſſum perdi
diſſe creduntur, præcepta ſunt vallis Io
ſaphat, quibus publicè interdictum eſt,
his ad mortem cogi intra annum exiſtiman
tur rei, & qui debita negant, aut ob po
tentiam cogi non poſſunt. Fiunt hæc in
agro vt intelligo Bergomenſi. Alij ab arte
implorarunt non à ſuperis auxilium: velut
qui collarium ex chalybe admantino cir
cundat collo debitoris, quod à nullo præ
terquam eo, qui impoſuit poteſt detrahi.
Annis ab hinc paucis periit ea fraude ci
uis noſter Zafaronus, à Vincentino credi
tore circumuentus, cùm anguſtius, quàm
voluerat, impoſuiſſet.
Collarium
adaman
tium,
adaman
tium,
Sed ad veneficia reuertor.
Quidam ce
reo in domo inimici accenſo, & tranſlato
in proximum templum, diris imprecatio
nibus vtuntur, qua arte periiſſe quondam
Gaſparem Vicomercatum patritium noſtrum
creditum eſt. Quid ego de his ſentiam, di
cam. Multum prodeſt ad veneficij vim ti
mor, aut ſpes eius, in quem vertitur, tum
eius qui facit, aut peragit conſtantia fidei:
tum ſi quid omninò præter verba addatur.
Caſus ac fortuna. Demum occultum quod
dam eſt, quòd vnicuique proprium eſt
non ſolum ſpeciei, ſed etiam ſingularis
huius aut alterius viri. Inuenio nempe apud
Arianum fide dignum hiſtoricum in ſepti
mo de geſtis Alexandri, antequam Ale
xander è vita excederet, Pythagoram Apol
lodori fratrem, cùm iecur immolaſſet ſine
capite inuentum. Idem illi pro Hepheſtione
iam aduenerat ſacrificanti, & poſt pro
Perdicca atque Antigono: aliis verò pro
Cimone: quorum omnium mors ſtatim ſe
cuta eſt. Sed & Alexandrum à Chaldæis
monitum refert, ne Babylonem ingrede
retur, quòd ei fatalis eſſet. Vnde cùm ille
intraſſet, ſtatim exiſſe, foſſamque Euphra
tis Pollacopam conſideraſſe. Sunt tamen
qui dicant, illos fraude commentos hoc va
ticinium, quòd rei eſſent interceptæ pecu
niæ haud contemnendæ. Sunt etiam in no
bis veſtigia quædam futurorum euentuum
in vnguibus, atque etiam in dentibus. In
quibuſdam euentus maculæ hæ oſtendunt,
in aliis ſolum ſpes inanes: ſed pro manus
natura, & digitorum in quibus fiunt, &
colorum, & mutatione earum In pollice
honores, & voluptates, in indice lucra, in
minimo circa parua negocia, in medio co
gitationes, & labores, in annulari di
gnitatem, nigræ quidem euertunt, & ca
lamitates nunciant, albæ felicitates, ma
gnæ magnas, & nitidæ manifeſtas, paruæ
paruas. Obſcuræ felicitates minuunt cala
mitates: quandoque etiam augent. In ſeni
bus, & minus efficacibus ſpes pro factis
pollicentur. Nigræ timores, non tamen
adeò frequenter inanes, vt albæ ſpes. Na
tura enim pronior humana ad malum, quàm
ad bonum. Et ætates, & morbi bona pro
hibere poſſunt, mala accerſunt. Semper ta
men vbi ſplendida radiauerit, plus aliquid
ſpe, aut timore præſtat: dextra quidem ex
induſtria, ſiniſtra ex fortuna, niſi quis ſini
ſtram habeat firmiorem. Tempus autem
initij cùm in radice vnguis apparent, effe
ctus autem quum ad ſummum peruenerint.
Intereſt & hoc inter ſpem, & timorem ac
effectum, quòd hæ quidem, vt magis pro
cedunt, eò magis nitent, & augentur, aliæ
minuuntur, & euaneſcunt. Tempus autem
mutationis totius partis vnguis, quæ vide
tur, eſt menſium trium vſque ad ſex: totius
autem difficilius eſt coniectari, ſed vt exi
ſtimo vſque ad annum pertingere poteſt.
Dentium vero partis, eius ſcilicet, quæ è gin
giua prominet, mutatio fit ſeptemnio fermè:
totius autem fermè duodecim, aut parùm
minus. Sed hoc vt parum conſtat, ita pa
rum vtile eſt. Obſeruari & hoc in mulieri
bus, matre, filiáque. Mater S. veſtigium
habuit, filia tale O: candidum vtrumque
imò niueum: ab exitu è gingiua vſquequo
attrito dente euaneſceret, fluxêre anni cir
citer ſex tuncque nupta eſt illuſtri iuueni,
cùm ipſa pauper eſſet. In quibuſdam effe
ctus pollicentur, atque celerius, tardiuſve: vt
mater maritum conſecuta eſt nobiliorem,
filia ſpem ſolùm. Ex quibus manifeſtum
eſt, vnguium incrementum Lunæ deberi
manifeſtè, dentium autem Soli. Quamobrem
non ſuperſtirioſa eſt hæc obſeruatio. Ab
iiſdem enim cauſis, quibus nos, noſtraque
iuuantur, Sole ſcilicet, & Luna, ab iiſdem
fiunt, & veſtigia ipſa. Apparent autem ma
ximè his in partibus, quod ibi facilius im-
reo in domo inimici accenſo, & tranſlato
in proximum templum, diris imprecatio
nibus vtuntur, qua arte periiſſe quondam
Gaſparem Vicomercatum patritium noſtrum
creditum eſt. Quid ego de his ſentiam, di
cam. Multum prodeſt ad veneficij vim ti
mor, aut ſpes eius, in quem vertitur, tum
eius qui facit, aut peragit conſtantia fidei:
tum ſi quid omninò præter verba addatur.
Caſus ac fortuna. Demum occultum quod
dam eſt, quòd vnicuique proprium eſt
non ſolum ſpeciei, ſed etiam ſingularis
huius aut alterius viri. Inuenio nempe apud
Arianum fide dignum hiſtoricum in ſepti
mo de geſtis Alexandri, antequam Ale
xander è vita excederet, Pythagoram Apol
lodori fratrem, cùm iecur immolaſſet ſine
capite inuentum. Idem illi pro Hepheſtione
iam aduenerat ſacrificanti, & poſt pro
Perdicca atque Antigono: aliis verò pro
Cimone: quorum omnium mors ſtatim ſe
cuta eſt. Sed & Alexandrum à Chaldæis
monitum refert, ne Babylonem ingrede
retur, quòd ei fatalis eſſet. Vnde cùm ille
intraſſet, ſtatim exiſſe, foſſamque Euphra
tis Pollacopam conſideraſſe. Sunt tamen
qui dicant, illos fraude commentos hoc va
ticinium, quòd rei eſſent interceptæ pecu
niæ haud contemnendæ. Sunt etiam in no
bis veſtigia quædam futurorum euentuum
in vnguibus, atque etiam in dentibus. In
quibuſdam euentus maculæ hæ oſtendunt,
in aliis ſolum ſpes inanes: ſed pro manus
natura, & digitorum in quibus fiunt, &
colorum, & mutatione earum In pollice
honores, & voluptates, in indice lucra, in
minimo circa parua negocia, in medio co
gitationes, & labores, in annulari di
gnitatem, nigræ quidem euertunt, & ca
lamitates nunciant, albæ felicitates, ma
gnæ magnas, & nitidæ manifeſtas, paruæ
paruas. Obſcuræ felicitates minuunt cala
mitates: quandoque etiam augent. In ſeni
bus, & minus efficacibus ſpes pro factis
pollicentur. Nigræ timores, non tamen
adeò frequenter inanes, vt albæ ſpes. Na
tura enim pronior humana ad malum, quàm
ad bonum. Et ætates, & morbi bona pro
hibere poſſunt, mala accerſunt. Semper ta
men vbi ſplendida radiauerit, plus aliquid
ſpe, aut timore præſtat: dextra quidem ex
induſtria, ſiniſtra ex fortuna, niſi quis ſini
ſtram habeat firmiorem. Tempus autem
initij cùm in radice vnguis apparent, effe
ctus autem quum ad ſummum peruenerint.
Intereſt & hoc inter ſpem, & timorem ac
effectum, quòd hæ quidem, vt magis pro
cedunt, eò magis nitent, & augentur, aliæ
minuuntur, & euaneſcunt. Tempus autem
mutationis totius partis vnguis, quæ vide
tur, eſt menſium trium vſque ad ſex: totius
autem difficilius eſt coniectari, ſed vt exi
ſtimo vſque ad annum pertingere poteſt.
Dentium vero partis, eius ſcilicet, quæ è gin
giua prominet, mutatio fit ſeptemnio fermè:
totius autem fermè duodecim, aut parùm
minus. Sed hoc vt parum conſtat, ita pa
rum vtile eſt. Obſeruari & hoc in mulieri
bus, matre, filiáque. Mater S. veſtigium
habuit, filia tale O: candidum vtrumque
imò niueum: ab exitu è gingiua vſquequo
attrito dente euaneſceret, fluxêre anni cir
citer ſex tuncque nupta eſt illuſtri iuueni,
cùm ipſa pauper eſſet. In quibuſdam effe
ctus pollicentur, atque celerius, tardiuſve: vt
mater maritum conſecuta eſt nobiliorem,
filia ſpem ſolùm. Ex quibus manifeſtum
eſt, vnguium incrementum Lunæ deberi
manifeſtè, dentium autem Soli. Quamobrem
non ſuperſtirioſa eſt hæc obſeruatio. Ab
iiſdem enim cauſis, quibus nos, noſtraque
iuuantur, Sole ſcilicet, & Luna, ab iiſdem
fiunt, & veſtigia ipſa. Apparent autem ma
ximè his in partibus, quod ibi facilius im-