Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646

List of thumbnails

< >
291
291
292
292
293
293
294
294
295
295
296
296
297
297
298
298
299
299
300
300
< >
page |< < of 360 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001937">
                <pb pagenum="259" xlink:href="028/01/299.jpg"/>
              qualitatem peruenire ad Ferrum detur; ecquiſ-nam
                <lb/>
              modum energiæillius exprimere valeat? </s>
              <s id="s.001938">Et, cùm non
                <lb/>
              dicas Ferri molem ab ea pertrahi; qua ratione tamen,
                <lb/>
              corpus cùm non ſit, tangere Ferri corpus poteſt? </s>
              <s id="s.001939">Nam
                <lb/>
              tangi quidem Ferrum ab aëre, corporeve alio, in quo
                <lb/>
              ipſa qualitas ſit, id fiebat iam ante: & corpus huiuſce­
                <lb/>
              modi non fit illius organum, neque ab illa afficitur,
                <lb/>
              moueturve, vt coagat, nouoque modo Ferrum contin­
                <lb/>
              gat, ac ipſum veluti admoneat. </s>
              <s id="s.001940">Sed &, cùm contactus
                <lb/>
              nudus fuerit; quonam modo exinde ſiet ſpontanea illa
                <lb/>
              incitatio? </s>
              <s id="s.001941">Certè, vt iam dictis hoc addam, vbi Ferrum
                <lb/>
              ſuppoſitum ad imminentem Magnetem fertur, non
                <lb/>
              videtur concipi poſſe qua ratione ſe euehat, & non à
                <lb/>
              Magnete trahatur. </s>
              <s id="s.001942">Nam animal quidem excitare ſeſe
                <lb/>
              ad conten dendum ſursùm poteſt; quoniam ob mem­
                <lb/>
              brorum articulationem poteſt Terram premere, à qua
                <lb/>
              reſiſtente velut reflectatur, vt fiat reſilitio; at Ferrum
                <lb/>
              tale nihil facit, imò nec poteſt facere: quare & hoc ip­
                <lb/>
              ſum argumento eſt, quòd non ſui concitatione, ſed
                <lb/>
              Magnetis tractione abripiatur ſursùm. </s>
              <s id="s.001943">Et ſuſpendatur
                <lb/>
              manibus homo, ſuſpendatur Ferrum, ita vt vtrique ſit
                <lb/>
              ſolus aër ſuppoſitus: non ſaliet ſanè ſurſum homo, ne­
                <lb/>
              que ad amicum ſupere-exſtantem accurret, niſi amicus
                <lb/>
              eum traxerit. </s>
              <s id="s.001944">quî poſſit iure potiore Ferrum ad ſuper­
                <lb/>
              exſtantem Magnetem, niſi traxent ipſum Magnes? </s>
              <s id="s.001945">An
                <lb/>
              ſuæ ſpontis magis eſt, poteſtque magis agere ſponte?
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.001946">An cùm homo pedibus pulſet, prematque fruſtrà aë­
                <lb/>
              rem, Ferrum id præſtat appoſitè magis? </s>
              <s id="s.001947">Si non capia­
                <lb/>
              mus igitur quomodò ſeu homo, ſeu Ferrum incitare
                <lb/>
              poſſit ſeipſum, & Ferrum certè magis, quàm homo, </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>