1ſit ad figmenta hæc tua confugere.
Sed, Vir religioſiſſime,
inter nos non ambigitur, ſit-ne naturalis inclinatio
hiſce rebus ab Opifice ſapientiſſimo indita; quippe
qualiſcumque ea ſit, tam ego illam eſſe à Deo agnoſ
co, & fateor, quam tu: ſed hoc ſolùm ambigitur, qua
lis nimirùm illa ſit? An non repugnantia? An quid
poſitiuum? An mera diſpoſitio? An quidpiam ſub
ſtantiæ adiunctum? An externa affectio? An interna
propenſio? Et, ſi ſit propenſio, ſiue expreſſio, impul
ſio, actus eiuſdem quaſi ponderis; quæ ſit ponderis
huiuſce conditio? Qua id ratione ſe exſerat, vt fiat
propendentia? Et, ſi ſit ſolùm propendentia, quomo
do ab illa non ſit ſolus caſus? Quomodo etiam actio?
Quomodo non ſine delectu? cæteraque id genus alia,
quæ noſſe foret operæ-pretium. Quare non debes
mea figmenta ſic accipere, quaſiego ipſa in locum in
ditæ à Deo inclinationis obtendam. Enimverò illa
vſurpo, quaſi quaſdam hypotheſeis, quibus coner,
quatenus poſſum, intelligere, atque explicare indu
ſtriam admirabilem, qua ſapientiſſimus Opifex voluit
ſua hæc opera proprias exſerere actiones. Atque id
quidem eadem ratione, qua Aſtronomi, dum hypo
theſeis, ſeu mavis fig menta in cælum inducunt. Ne
que enim ad eas confugiunt, quaſi motum cælo, aut ſi
deribus fuiſſe à Deo inditum negent; ſed, vt illo ſuppo
ſito, intelligant, ac explicent quomodo huiuſmodi
motus fieri poſſit tam multiplex, tam conſonans, tam
regularis. Ac fortè tu quidem ſapienter, cùm innuis
debere ſufficere nobis, ſi circa rerum contemplatio
nem, cognoſcamus de illis, quòd ſint: neque fingendas
inter nos non ambigitur, ſit-ne naturalis inclinatio
hiſce rebus ab Opifice ſapientiſſimo indita; quippe
qualiſcumque ea ſit, tam ego illam eſſe à Deo agnoſ
co, & fateor, quam tu: ſed hoc ſolùm ambigitur, qua
lis nimirùm illa ſit? An non repugnantia? An quid
poſitiuum? An mera diſpoſitio? An quidpiam ſub
ſtantiæ adiunctum? An externa affectio? An interna
propenſio? Et, ſi ſit propenſio, ſiue expreſſio, impul
ſio, actus eiuſdem quaſi ponderis; quæ ſit ponderis
huiuſce conditio? Qua id ratione ſe exſerat, vt fiat
propendentia? Et, ſi ſit ſolùm propendentia, quomo
do ab illa non ſit ſolus caſus? Quomodo etiam actio?
Quomodo non ſine delectu? cæteraque id genus alia,
quæ noſſe foret operæ-pretium. Quare non debes
mea figmenta ſic accipere, quaſiego ipſa in locum in
ditæ à Deo inclinationis obtendam. Enimverò illa
vſurpo, quaſi quaſdam hypotheſeis, quibus coner,
quatenus poſſum, intelligere, atque explicare indu
ſtriam admirabilem, qua ſapientiſſimus Opifex voluit
ſua hæc opera proprias exſerere actiones. Atque id
quidem eadem ratione, qua Aſtronomi, dum hypo
theſeis, ſeu mavis fig menta in cælum inducunt. Ne
que enim ad eas confugiunt, quaſi motum cælo, aut ſi
deribus fuiſſe à Deo inditum negent; ſed, vt illo ſuppo
ſito, intelligant, ac explicent quomodo huiuſmodi
motus fieri poſſit tam multiplex, tam conſonans, tam
regularis. Ac fortè tu quidem ſapienter, cùm innuis
debere ſufficere nobis, ſi circa rerum contemplatio
nem, cognoſcamus de illis, quòd ſint: neque fingendas