Cardano, Girolamo
,
De subtilitate
,
1663
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 403
>
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 403
>
page
|<
<
of 403
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.013615
">
<
pb
pagenum
="
657
"
xlink:href
="
016/01/304.jpg
"/>
phraſti de oleaſtro Megaræ: dicta ſunt hæc
<
lb
/>
aliàs, in quibus Ariſtoteles, & Plutarchus,
<
lb
/>
vt cauſam redderent, non parum laborarunt.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.013616
">Videntur & Telchines dæmones ſubterra
<
lb
/>
nei, qui fodientes ruina opprimunt, aut
<
lb
/>
ſtrangulant igneo quodam ſpiritu. </
s
>
<
s
id
="
s.013617
">Sed de
<
lb
/>
oraculis ne fraude ſacerdotum ederentur,
<
lb
/>
multi dubitarunt: alij propriam quandam
<
lb
/>
terræ illius naturam eſſe volunt, qua velut
<
lb
/>
morbus contrahatur: at ectaſis quidam
<
lb
/>
morbus eſt, oraculum verò ſine ectaſi non
<
lb
/>
fit, non tamen cum illa. </
s
>
<
s
id
="
s.013618
">Igitur dubitatio
<
lb
/>
magna eſt de his. </
s
>
<
s
id
="
s.013619
">Auget eam Pauſanias, vir
<
lb
/>
( vt dixi
<
emph
type
="
italics
"/>
)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
veridicus, in his quæ viſa à ſe re
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1842
"/>
<
lb
/>
tulit. </
s
>
<
s
id
="
s.013620
">Neque cuiquam alij hac in re magis
<
lb
/>
credendum eſt, vt qui eam expertus fuerit.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.013621
">Sed libet illius verba ſubiungere: Antrum
<
lb
/>
Trophonij, in quod hoc modo deſcenditur.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.013622
">Noctu eum qui ingreſſurus eſt, abducunt
<
lb
/>
ad fluuium Hercynum abductum oleo vn
<
lb
/>
gunt, & lauant duo pueri ciuim filij annos
<
lb
/>
nati circiter tredecim, quos Hermas, ſeu
<
lb
/>
Mercurios appellant. </
s
>
<
s
id
="
s.013623
">Iidem deſcendentem
<
lb
/>
lauant, & quæcunque oporteat tanquam
<
lb
/>
ſerui adminiſtrant. </
s
>
<
s
id
="
s.013624
">Inde non ſtatim ad ora
<
lb
/>
culum, ſed à ſacerdotibus ad aquæ fontes
<
lb
/>
ducitur, qui proximè inuicem ſunt coniun
<
lb
/>
cti. </
s
>
<
s
id
="
s.013625
">Ibi aquam oportet bibat, quam Obliuio
<
lb
/>
nis appellant, vt obliuio omnium inducatur,
<
lb
/>
quæ antehac cogitauit. </
s
>
<
s
id
="
s.013626
">Poſt hæc aquam
<
lb
/>
aliam bibit Memoriæ, vt eorum quæ videri
<
lb
/>
in deſcenſu meminiſſe poſſit. </
s
>
<
s
id
="
s.013627
">Poſt hæc ſimu
<
lb
/>
lachrum vt eſt intuitus ( hoc Dædali opus
<
lb
/>
eſſe aiunt, & ſacerdotes nemini, niſi qui ad
<
lb
/>
Trophonium deſcendunt, exhibent ) & ha
<
lb
/>
bitis ad id precibus eſt veneratus, ad oracu
<
lb
/>
lum progreditur, tunica indutus linea, &
<
lb
/>
vitis circa tunicam cinctus, eius item loci
<
lb
/>
crepida ſubligatus. </
s
>
<
s
id
="
s.013628
">Eſt autem oraculum ſu
<
lb
/>
pra nemus ad montem. </
s
>
<
s
id
="
s.013629
">Fundamentum in
<
lb
/>
circuitu iactum candidis lapidibus. </
s
>
<
s
id
="
s.013630
">Ambitus
<
lb
/>
fundamenti eſt inſtar aræ minimæ. </
s
>
<
s
id
="
s.013631
">Paulu
<
lb
/>
lum fortaſſe abeſt, quin altitudine ſit duo
<
lb
/>
rum cubitorum. </
s
>
<
s
id
="
s.013632
">Incumbunt fundamento
<
lb
/>
columnæ acuminatæ æneæ, & quibus conne
<
lb
/>
ctuntur vincula. </
s
>
<
s
id
="
s.013633
">Per hæc ianuæ ſunt intra
<
lb
/>
ambitum fabricatæ. </
s
>
<
s
id
="
s.013634
">Hiatus ipſe non caſu,
<
lb
/>
aut natura factus eſt, ſed arte, compoſitio
<
lb
/>
neque accuratiſſima extructus. </
s
>
<
s
id
="
s.013635
">Ædificij ip
<
lb
/>
ſius figura furnum repræſentat, Cuius latitu
<
lb
/>
do, quantum coniectura aſſequi licet, qua
<
lb
/>
tuor fermè cubitorum eſt, profunditas verò
<
lb
/>
non vltra octo extenditur. </
s
>
<
s
id
="
s.013636
">Deſcenſus in pa
<
lb
/>
uimentum non eſt conſtructus: ſed vt quis
<
lb
/>
ad Trophonium venit, ſcalam ei offerunt
<
lb
/>
anguſtam & leuem, quæ intra ædificium
<
lb
/>
collocatur. </
s
>
<
s
id
="
s.013637
">Oſtium per quod in Tropho
<
lb
/>
nium deſcenditur, latitudinem habet duo
<
lb
/>
rum dodrantalium: altitudo dodrantalis.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.013638
">Deſcenſurus ergo ſe ſupra pauimentum in
<
lb
/>
clinat, placentas habens mellitas, & cauer
<
lb
/>
næ pedes primùm iniicit, & genua ceden.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.013639
">do inſerit paulatim. </
s
>
<
s
id
="
s.013640
">Vbi verò genua immi
<
lb
/>
ſerit, reliquum corpus totus confeſtim at
<
lb
/>
trahitur, tanquam fluuius maximus, & ra
<
lb
/>
pidiſſimus vorticè hominem intus abſorbe
<
lb
/>
ret. </
s
>
<
s
id
="
s.013641
">Cæterùm qui intra adytum venerunt,
<
lb
/>
non vno & eodem modo futura edocentur,
<
lb
/>
ſed quidam fortaſſis coràm vident, alij au
<
lb
/>
tem audiunt. </
s
>
<
s
id
="
s.013642
">Redeunt qui deſcendunt per
<
lb
/>
eaſdem anguſtius primò pedibus emiſſis,
<
lb
/>
deinde reliquo corpore. </
s
>
<
s
id
="
s.013643
">Neminem mortuum
<
lb
/>
qui ſit ingreſſus audiuimus, præter vnum ex
<
lb
/>
Demetrij ſatellitibus, qui quum nullis per
<
lb
/>
actis ſacris deſcendiſſet, Deo etiam incon
<
lb
/>
ſulto, ſperans ablaturum aurum & argen
<
lb
/>
tum, fertur non ex oſtio ſacro eiectum, ſed
<
lb
/>
alibi cadauer illius apparuiſſe. </
s
>
<
s
id
="
s.013644
">Quæ igitur
<
lb
/>
huic contigerint, quæque ingreſſuris, & in
<
lb
/>
greſſis eueniant, dicta ſunt à me dictu di
<
lb
/>
gniſſima. </
s
>
<
s
id
="
s.013645
">A Trophonio egreſſum ſacerdo
<
lb
/>
tes excipiunt, & in ſolium collocant quod
<
lb
/>
memoriæ dicitur: neque enim eſt ab adyto
<
lb
/>
procul. </
s
>
<
s
id
="
s.013646
">Sedentem ibi interrogant quæ vi
<
lb
/>
derit, quæque audierit. </
s
>
<
s
id
="
s.013647
">Quibus perceptis
<
lb
/>
commendant eum his ad quos curare eum
<
lb
/>
pertinet. </
s
>
<
s
id
="
s.013648
">Hi verò in ædificium illud, vbi prius
<
lb
/>
apud fortunam, & bonos genios vitam age
<
lb
/>
bat, ſublatum transferunt metu adhuc atto
<
lb
/>
nitum, & nec ſe ipſum agnoſcentem, nec
<
lb
/>
eos qui aſtant. </
s
>
<
s
id
="
s.013649
">Poſteaquàm non minus ea
<
lb
/>
cogitat, quàm quæ prius cogitabat, in ri
<
lb
/>
ſum erumpit. </
s
>
<
s
id
="
s.013650
">Hæc ego non audita refero,
<
lb
/>
ſed vidi quondam, & Trophonij oraculum
<
lb
/>
ipſe conſului. </
s
>
<
s
id
="
s.013651
">Placuit narrationem prudentis
<
lb
/>
ac veridici viri, quique negotio interfuit,
<
lb
/>
veluti raram ac firmam adiicere: quando
<
lb
/>
quidem pauciſſimi talia adierint, quorum
<
lb
/>
pars maxima ſtupida, reliqua mendacium
<
lb
/>
gloriæ ſibi loco eſſe exiſtimat: quamobrem
<
lb
/>
hiſtoriam hanc huic loco ſubtexui, in qua
<
lb
/>
fraudes ſacerdotum quantaſcunque confin
<
lb
/>
gas licet, fraudi aſcribi nequit, quod intus
<
lb
/>
velut à gurgite raperetur, quodque pedibus
<
lb
/>
eiiceretur. </
s
>
<
s
id
="
s.013652
">Quòd ſi id natura loci conſtabat,
<
lb
/>
oportuit quæ audiret noni dolo eſſe conſe
<
lb
/>
cta, cùm in tam violento loco, nemo ad
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1843
"/>
<
lb
/>
confingendam technam ſtare potuiſſet. </
s
>
<
s
id
="
s.013653
">At
<
lb
/>
dices, ambigua ſunt oraculorum reſponſa.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.013654
">Demonſtratum eſt in libro de Fato, quòd
<
lb
/>
ſi oracula ambigua non eſſent non eſſent
<
lb
/>
oracula. </
s
>
<
s
id
="
s.013655
">Similiter & mathematicorum præ
<
lb
/>
dictiones, ſe non eadem ratione: verùm ne
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1844
"/>
<
lb
/>
que omnia. </
s
>
<
s
id
="
s.013656
">Hoc autem alibi ( vt dixi
<
emph
type
="
italics
"/>
)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
de
<
lb
/>
monſtratum eſt. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.013657
">
<
margin.target
id
="
marg1841
"/>
Dæmones
<
lb
/>
Telchinnes.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.013658
">
<
margin.target
id
="
marg1842
"/>
Antri Tro
<
lb
/>
phanij ora
<
lb
/>
culum.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.013659
">
<
margin.target
id
="
marg1843
"/>
Oracula ſi
<
lb
/>
non eſſent
<
lb
/>
ambigua,
<
lb
/>
oracula non
<
lb
/>
eſſent.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.013660
">
<
margin.target
id
="
marg1844
"/>
Melantho
<
lb
/>
nis hiſtoria.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.013661
">Sed nimis euidentia ſunt, quæ Philiphus
<
lb
/>
Melanthon vir eruditus in ſecundo ſuorum
<
lb
/>
Progymnaſmatum Phyſicorum recitat, di
<
lb
/>
cens: Anno ſalutis 1530. Norimbergæ cùm
<
lb
/>
ſacerdoti dæmon in cryſtallo locum abſcon
<
lb
/>
diti theſauri oſtendiſſet, loco defoſſo, qui
<
lb
/>
prope vrbem erat, amicoque adhibito ( is
<
lb
/>
poſtmodum hiſtoriam retulit ) arcam cum
<
lb
/>
cane nigro accubante, quaſi cuſtode vide
<
lb
/>
runt. </
s
>
<
s
id
="
s.013662
">Auſus ingredi ſacerdos, loci ruina ſta
<
lb
/>
tim oppreſſus eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.013663
">Hic nihil deſideratur, prę
<
lb
/>
ter eius fidem qui Melanthoni ſcripſit, cùm
<
lb
/>
Melanthon non dicat ſe adfuiſſe præſen
<
lb
/>
tem. </
s
>
<
s
id
="
s.013664
">Conſtat verò illum in Sexonia habita
<
lb
/>
re, vel ſaltem à Norimberga procul. </
s
>
<
s
id
="
s.013665
">Nam
<
lb
/>
de illius fide haud dubitamus. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.013666
">Verùm ſunt alia huius rei experimenta:
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1845
"/>
<
lb
/>
placet autem duo ex Eraſmo Roterodamo
<
lb
/>
viro docto, & minimè ſuperſtitioſo, vt etiam
<
lb
/>
in Spectro talia irriſerit vbertim, ex epiſto
<
lb
/>
lis ſubiungere. </
s
>
<
s
id
="
s.013667
">Oppidum de quo tibi nar
<
lb
/>
ratum eſt, Germanis dicitur Schiltach.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.013668
">Abeſt à Friburgo octo millibus paſſuum
<
lb
/>
Germanicis magnis: de quo an omnia ve
<
lb
/>
ra ſint, quæ vulgò iactantur, non auſim </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>