Cardano, Girolamo
,
De subtilitate
,
1663
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 403
>
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 403
>
page
|<
<
of 403
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.013668
">
<
pb
pagenum
="
658
"
xlink:href
="
016/01/305.jpg
"/>
affirmare. </
s
>
<
s
id
="
s.013669
">Illud nimis verum eſt, totum ſu
<
lb
/>
bitò conflagraſſe, mulierem confeſſam ſup
<
lb
/>
plicio affectam. </
s
>
<
s
id
="
s.013670
">Conflagratio accidit quar
<
lb
/>
to Idus Aprilis, qui dies erat Iouis ante
<
lb
/>
Paſcha, anno à Chriſto paſſo 1533. Quidam
<
lb
/>
eius oppidi ciues apud huius vrbis magiſtra
<
lb
/>
tum rem ita geſtam pro comperto narra
<
lb
/>
runt, quemadmodum mihi retulit Henri
<
lb
/>
cus Glareanus, quantum meminiſſe poſſum.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.013671
">Dæmon ſibilo ſignum dedit è quadam æ
<
lb
/>
dium parte. </
s
>
<
s
id
="
s.013672
">Caupo ſuſpicans eſſe furem, aſ
<
lb
/>
cendit, neminem reperit. </
s
>
<
s
id
="
s.013673
">Sed idem ſignum
<
lb
/>
rurſus ex altiore cœnaculo redditum eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.013674
">Et
<
lb
/>
huc conſcendit caupo, furem perſequens.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.013675
">Cùm nec illic quiſquam appareret, ſibilus
<
lb
/>
auditus eſt è faſtigio fumarij. </
s
>
<
s
id
="
s.013676
">Illicò tetigit
<
lb
/>
cauponis animum, eſſe dæmoniacum quid
<
lb
/>
dam: iubet ſuos eſſe præſenti animo. </
s
>
<
s
id
="
s.013677
">Acciti
<
lb
/>
ſunt ſacerdotes duo, adhibitus exorciſmus.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.013678
">Reſpondit, ſe eſſe dæmonem. </
s
>
<
s
id
="
s.013679
">Rogatus quid
<
lb
/>
illic ageret, ait ſe velle exurere oppidum.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.013680
">Minitantibus ſacrificis, Reſpondit, ſe pro ni
<
lb
/>
hilo ducere minas illorum, quòd alter eſſet
<
lb
/>
ſcortator, vterque fur. </
s
>
<
s
id
="
s.013681
">Aliquanto pòſt mu
<
lb
/>
lierculam quam cum habuerat conſuetudi
<
lb
/>
nem annis quatuordecim, cùm interim il
<
lb
/>
la quotannis, & confiteretur, & acciperet
<
lb
/>
euchariſtiam, ſuſtulit in aërem, impoſuitque
<
lb
/>
fumarij faſtigio: tradidit ollam, iuſſit vt
<
lb
/>
inuerteret: inuertit, & intra horam totum
<
lb
/>
oppidum exuſtum eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.013682
">An dæmon indigna
<
lb
/>
tus ob inductum riualem cauponis filium, &
<
lb
/>
oppidum perdiderit, & mulierem prodiderit,
<
lb
/>
certum non audiui: non eſt tamen vero diſſi
<
lb
/>
mile. </
s
>
<
s
id
="
s.013683
">Huius facti vicini tam conſtans eſt fa
<
lb
/>
ma, vt fictum videri non queat. </
s
>
<
s
id
="
s.013684
">Feruntur &
<
lb
/>
alia huius generis, ſed non libet aures tuas
<
lb
/>
vulgi fabulis remorari. </
s
>
<
s
id
="
s.013685
">Hîc facti ratio haud
<
lb
/>
dubia eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.013686
">Dicere poſſet quiſpiam, dolum
<
lb
/>
fuiſſe fœminæ, ac deſperationem. </
s
>
<
s
id
="
s.013687
">Sed adeò
<
lb
/>
bellè omnia conſentire videntur, vt vix cre
<
lb
/>
di poſſit: quoniam non dæmon oppidum
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1846
"/>
<
lb
/>
concremare potuit, ſed ollam porrigere, mu
<
lb
/>
lierem perſuadere. </
s
>
<
s
id
="
s.013688
">Sed audi aliam eiuſdem
<
lb
/>
hiſtoriam. </
s
>
<
s
id
="
s.013689
">Anno ſuperiore Magduni ( id eſt
<
lb
/>
oppidulum haud ita procul ab Aurelia) ma
<
lb
/>
leficus quiſpiam deceſſurus vxori mandat, vt
<
lb
/>
quicquid eſſet apud ſe librorum
<
expan
abbr
="
Magicorũ
">Magicorum</
expan
>
,
<
lb
/>
reliquaque eius ſacri arma, ciui cuidam
<
lb
/>
Aureliano tradat, propediem videlicet peri
<
lb
/>
turo, quòd hunc ſceleris conſcium ac parti
<
lb
/>
cipem habuiſſet. </
s
>
<
s
id
="
s.013690
">Is hæc omnia Aureliam
<
lb
/>
tranfert. </
s
>
<
s
id
="
s.013691
">Iam ipſe ſacerdos domi ſuæ plus
<
lb
/>
triennium nefandum ſacrum, & quavis
<
lb
/>
idololatria execratius, non
<
expan
abbr
="
inſciẽte
">inſciente</
expan
>
vxore, ſi
<
lb
/>
lia virgine etiam adiuuante peragitat. </
s
>
<
s
id
="
s.013692
">Qui
<
lb
/>
bus verò ceremoniis, quove ritu ſacrile
<
lb
/>
gium hoc conſtiterit, paucis referam, ita vt
<
lb
/>
à certiſſimis hominibus accepi. </
s
>
<
s
id
="
s.013693
">Corpus illud
<
lb
/>
adorandum vindici noſtri IESV in pyxidula
<
lb
/>
quadam ſaligna conditum ſub lecti
<
expan
abbr
="
ſtramẽ-tis
">ſtramen
<
lb
/>
tis</
expan
>
abdiderat. </
s
>
<
s
id
="
s.013694
">O diuinam patientiam: mihi
<
lb
/>
referenti frigidus horror membra quatit. </
s
>
<
s
id
="
s.013695
">Id
<
lb
/>
ante triennium à ſacrificulo quopiam fame
<
lb
/>
lico, & impio ( cuiuſmodi hîc nimis magna
<
lb
/>
copia ) fuerat mercatus, & quidem mino
<
lb
/>
ris ( opinor ) quàm olim Iudæi Chriſtum. </
s
>
<
s
id
="
s.013696
">vt
<
lb
/>
ſceleſtiſſimus ille ſacerdos Iudam nobis non
<
lb
/>
retulerit ſolùm, ſed etiam vicerit: & illum
<
lb
/>
quidem rumor eſt ſubitanea morte impieta
<
lb
/>
tis pœnas dediſſe. </
s
>
<
s
id
="
s.013697
">Ergo quoties veneficus
<
lb
/>
ille rem non diuinam, ſed diabolicam fa
<
lb
/>
cturus eſſet, depromebatur prophanis mani
<
lb
/>
bus cœleſte myſterium, atque è ſtramentis
<
lb
/>
erutum, nudatumque exponebatur. </
s
>
<
s
id
="
s.013698
">Filia
<
lb
/>
puella neque dum virum paſſa, enſem nu
<
lb
/>
dum manu ſublata tenebat, quòd id mune
<
lb
/>
ris, niſi à virgine obiri ritè non poſſet, mu
<
lb
/>
cronem in ſacrum illud corpus intentans,
<
lb
/>
ſcilicet minitanti ſimilis. </
s
>
<
s
id
="
s.013699
">Tum caput quod
<
lb
/>
dam proferebatur, ex neſcio qua materia,
<
lb
/>
triplici facie cælatum, nempe monadem il
<
lb
/>
lam triformem, & triadem vniformem re
<
lb
/>
pręſentans. </
s
>
<
s
id
="
s.013700
">Id nouies reducto ambitu cinge
<
lb
/>
batur. </
s
>
<
s
id
="
s.013701
">In his mille figuræ Tau, inauditis aun
<
lb
/>
gulorum nominibus inſcriptæ: poſtea toti
<
lb
/>
dem ambitus cacodæmonum horrendis vo
<
lb
/>
cabulis diſtincti. </
s
>
<
s
id
="
s.013702
">His ita compoſitis, maleficij
<
lb
/>
antiſtes explicitis libris execratis illis preci
<
lb
/>
bus. </
s
>
<
s
id
="
s.013703
">Hecate dictante primùm adorandam
<
lb
/>
triadem, & angelorum quamplurimos ſuo
<
lb
/>
quoſque choro: deinde cacodæmonum ſex
<
lb
/>
centa nomina citat, neque finis donec dæ
<
lb
/>
mon ille præſtò ſit, præſenſque vocanti reſ
<
lb
/>
pondet. </
s
>
<
s
id
="
s.013704
">Is erat ingentium theſaurorum, aut
<
lb
/>
opifex, aut certè monſtrator. </
s
>
<
s
id
="
s.013705
">Promiſerat ſce
<
lb
/>
leſtus ille ſacrifico ſuo Perſicos montes, lar
<
lb
/>
gitus etiam nonnihil: ſed adeò infrà ſpem,
<
lb
/>
vt virum iam operæ, quippe triennis, cœpe
<
lb
/>
rit pœnitere. </
s
>
<
s
id
="
s.013706
">Itaque promiſſorem ſuum ſo
<
lb
/>
litis precaminibus euocat, expoſtulatque ſe
<
lb
/>
iampridem lactari, & ſpe modò duci, neque
<
lb
/>
vllum operæ pretium facere. </
s
>
<
s
id
="
s.013707
">Purgat ille ſe
<
lb
/>
contrà, negans, id ſua culpa accidere: verùm
<
lb
/>
deeſſe quiddam ceremoniis, quòd hominem
<
lb
/>
literis præditum deſideraret: quem ſi nan
<
lb
/>
ciſci poſſet, ſe theſauros indicaturum om
<
lb
/>
nium votis ampliores. </
s
>
<
s
id
="
s.013708
">Simulque percon
<
lb
/>
tanti, quis eſſet ad eam rem potiſſimùm aſ
<
lb
/>
ciſcendus, ſuadet Priorem monaſterij Mo
<
lb
/>
nachorum, qui ſe Prædicatores appelli
<
lb
/>
tant (id eſt pone mœnia Aureliana) adeat, &
<
lb
/>
cautim virum pertentet. </
s
>
<
s
id
="
s.013709
">Eſt verò hic Theo
<
lb
/>
logiæ Baccalaureus ( vt vocant ) formatus,
<
lb
/>
apud vulgus opinione non in celebri, & con
<
lb
/>
cionator non omnino peſſimus, vt nunc qui
<
lb
/>
dem ſunt theologi: cæterùm vt mihi pòſt
<
lb
/>
viſum eſt, & ferè ſunt eiuſmodi, famæ per
<
lb
/>
quàm auidus. </
s
>
<
s
id
="
s.013710
">Sed haud etiam coniectura
<
lb
/>
conſequor, quid genius ille malus captarit,
<
lb
/>
vt ne ſacerdotem ſuum iamiam ad defectio
<
lb
/>
nem ſpectantem, rectà in perniciem indu
<
lb
/>
ceret: an quòd ſeriò ſibi promiſerit, theo
<
lb
/>
logi mentem, præmij propoſiti magnitu
<
lb
/>
dine poſſe corrumpi: hac opinor fiducia,
<
lb
/>
quòd, vt diuinitùs ſcripſit Maro,
<
lb
/>
<
emph
type
="
quote
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
Quid non mortalia pectora cogit
<
lb
/>
Auri ſacra fames?
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
emph.end
type
="
quote
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.013711
">
<
margin.target
id
="
marg1845
"/>
Eraſmi Ro
<
lb
/>
terodami
<
lb
/>
hiſtoria ad
<
lb
/>
mirabilis.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.013712
">
<
margin.target
id
="
marg1846
"/>
Hiſtoria
<
lb
/>
alia.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.013713
">Tum quòd (vti aiunt) hi qui cum iſtiuſ
<
lb
/>
modi hominum genere familiarius ſunt
<
lb
/>
verſati, ſub illis cucullis, & mendicitatis
<
lb
/>
nomine deploratiſſimæ nonnunquam men
<
lb
/>
tes latitent, intolerabili arrogantia, & ex
<
lb
/>
trema pecuniæ cupiditate flagrantes. </
s
>
<
s
id
="
s.013714
">Verùm
<
lb
/>
hoc quidem in medio relinquimus. </
s
>
<
s
id
="
s.013715
">Vir igi
<
lb
/>
tur perſuaſus hominem conuenit, vtque pe
<
lb
/>
detentim illius animum prætentaret, fingit
<
lb
/>
ſibi codices aliquot eſſe domi, inutiles qui
<
lb
/>
dem ſibi, quippe idiotæ, verùm homini lite
<
lb
/>
rato longè vtiliſſimos. </
s
>
<
s
id
="
s.013716
">Rogat, num quos </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>