Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646

List of thumbnails

< >
301
301
302
302
303
303
304
304
305
305
306
306
307
307
308
308
309
309
310
310
< >
page |< < of 360 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.002008">
                <pb pagenum="268" xlink:href="028/01/308.jpg"/>
              exploro, num illi qui exſulant, ac fortè merito non ſuo,
                <lb/>
              oſtendere quædam veſtigia propiora, ac tutiora poſ­
                <lb/>
              ſint. </s>
              <s id="s.002009">Et Epicuro quidem, vt pote iuniori, teſtimonium
                <lb/>
              dicere Ariſtoteles non potuit; ſed Democrito tamen
                <lb/>
              dixit, cùm cum non commendauit modò, ſed prætulit
                <lb/>
              etiam Platoni, quem aliunde Sancti Patres Ariſtoteli
                <lb/>
              ipſi prætulerunt: quantumcumque ipſe deinde recla­
                <lb/>
              mantibus Patribus,
                <expan abbr="Philoſophicũ">Philoſophicum</expan>
              Regnum obtinue­
                <lb/>
              rit, exſulante ſimùl cum aliis Platone. </s>
              <s id="s.002010">Ac meritó­
                <lb/>
              ne, an immeritò Atomi cum iis exſulent (
                <expan abbr="etiã">etiam</expan>
              cum ipſo
                <lb/>
              Platone dico, cumque aliis, pręter Demoeritum, & Epi­
                <lb/>
              curum, viris ſapientiſſimis, qui ipſi quoque illas ſub
                <lb/>
              aliis aſſerüere nominibus) non eſt heic diſſerendi lo­
                <lb/>
              cus. </s>
              <s id="s.002011">Hoc ſolùm dico, videri poſſe aſſertores Atomo­
                <lb/>
              rum nihil magis peccaſſe, quàm ipſe peccârit Ariſtote­
                <lb/>
              les, quòd eſſe dixit Materiam primam. </s>
              <s id="s.002012">Siquidem ipſis
                <lb/>
              Atomi nihil aliud ſunt, quàm prima Materies, ex qua
                <lb/>
              primitùs omnia componuntur, in quam vltimò omnia
                <lb/>
              reſoluuntur; tametſi in eo à Materia Ariſtotelica diffi­
                <lb/>
              deat, quòd ſit quid (ſcilicet
                <expan abbr="ſubſtãtia">ſubſtantia</expan>
              , ipſaque corporea)
                <lb/>
              quòd quanta, quòd qualis (hoc eſt figurata) quòd
                <lb/>
              prædita motu. </s>
              <s id="s.002013">Quòd ſi illi quidem Atomos fecerunt
                <lb/>
              æternas, ac ingenitas; an-non Ariſtoteles quoque ſuam
                <lb/>
              illam Materiam æternam, ac ingenitam fecit? </s>
              <s id="s.002014">Ft, ſi
                <lb/>
              nihilominùs Materia Ariſtotelis retinetur, quatenus à
                <lb/>
              Deo producta (ſecus ac illi viſum fuit) initio Mundi
                <lb/>
              aſſeritur: quid retinere Atomos vetat, quatenus pro­
                <lb/>
              ductæ à Deo (ſecus ac iſtis placuit) initio Mundi aſſe­
                <lb/>
              runtur? </s>
              <s id="s.002015">Æqua certè conditio eſt; neque, ſi quis
                <expan abbr="">cum</expan>
              hac
                <lb/>
              cautione admittat eſſe Atomos, videtur eſſe illi magis, </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>