Cardano, Girolamo
,
De subtilitate
,
1663
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 403
>
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 403
>
page
|<
<
of 403
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.014496
">
<
pb
pagenum
="
678
"
xlink:href
="
016/01/325.jpg
"/>
eſſet, & fraudulenti, vt qui (quantum ad me
<
lb
/>
attinet ) permitterem tot horas perire ho
<
lb
/>
minibus in perlegendis tam inutilibus nu
<
lb
/>
gis. </
s
>
<
s
id
="
s.014497
">Itaque vt veritati non deſim, pro infini
<
lb
/>
tis calumniis, quas in me confinxit, ſolùm
<
lb
/>
quaſis ſit tribus verbis oſtendam. </
s
>
<
s
id
="
s.014498
">Imperitiſ
<
lb
/>
ſimus, ſtultus, malus. </
s
>
<
s
id
="
s.014499
">Quòd imperitiſſimus ſit
<
lb
/>
oſtenditur, quoniam iam vbicumque artium
<
lb
/>
præcepta tractat, aut mathematicæ, aut me
<
lb
/>
dicinæ, vel naturalis Philoſophiæ, ne vel il
<
lb
/>
larum prima elementa quidem attigiſſe de
<
lb
/>
prehenditur, ſed ſolùm verſatur in dialecti
<
lb
/>
cis, primaque Philoſophia, & Grammatica
<
lb
/>
quadam à ſe confecta. </
s
>
<
s
id
="
s.014500
">Stultus, qui vbi de
<
lb
/>
prehendi poſſe certò ſciebat, non tacuerit,
<
lb
/>
qui nouem annos in calumnia ſola vnius li
<
lb
/>
bri, nec antiqui, conſumpſerit: quique nouo
<
lb
/>
omninò exemplo ſingulis chartis quater, aut
<
lb
/>
quinquies, ſi generali ratione computatio
<
lb
/>
ineatur, ſe laudet. </
s
>
<
s
id
="
s.014501
">Malus, qui tot verè in
<
lb
/>
uenta, lectu iucunda, vſu mortalibus com
<
lb
/>
moda conetur delere, ſenſum peruertendo
<
lb
/>
fucis rhetoricis, ſophiſticis argumentis, de
<
lb
/>
primendo, mentiendo, maledictis, iniuriis
<
lb
/>
criminationibus, etiam de impietate accu
<
lb
/>
ſando, cùm
<
expan
abbr
="
tamẽ
">tamen</
expan
>
ipſe pro his, quæ de ſtruere
<
lb
/>
nititur, nihil ſubſtituat. </
s
>
<
s
id
="
s.014502
">Inde etiam ſuborna
<
lb
/>
uit ſycophantam, qui pro illo de me male
<
lb
/>
diceret, vt vnus hiſtrio duorum ſcurrarum
<
lb
/>
perſonas ageret: peſſimo adeò exemplo, vt
<
lb
/>
ad huius hominis importunitatem nihil ad
<
lb
/>
di poſſit. </
s
>
<
s
id
="
s.014503
">Demirórque Gallos, tum magiſtra
<
lb
/>
tus eum ferre, quanquam de Gallis fatea
<
lb
/>
tur, tam benè ſe acceptum, quàm miles à ru
<
lb
/>
ſticis, apud quos hybernat: nec intelligit ſe
<
lb
/>
illos non damnare, ſed ſuos ſe prodere mo
<
lb
/>
res. </
s
>
<
s
id
="
s.014504
">Medicus enim ni omninò peſſimus vir
<
lb
/>
ſit, omnibus præterquàm apud alios medi
<
lb
/>
cos, apud quos inuidia laborare conſueuit,
<
lb
/>
maximè acceptus eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.014505
">Adeò vt nos qui acer
<
lb
/>
ba natura ſumus, quique inuidia non leui
<
lb
/>
laborauimus, nihil tamen præter offenſio
<
lb
/>
nem ex verbis clandeſtinè prolatis, & non
<
lb
/>
negatis, ſed non oblatis ſpontè honoribus
<
lb
/>
ab his expertus ſim: cùm aliis autem non
<
lb
/>
ſolùm omninò ſine iniuria, ſed etiam gratio
<
lb
/>
ſus vixerim. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.014506
">At video quid tandem dicturi ſint non
<
lb
/>
nulli, errauit improbus: ſit licet optimè te
<
lb
/>
tueris, nulla illi ſupereſt ſpes præmij tanti
<
lb
/>
laboris, barbarè loquitur, cauſam non ha
<
lb
/>
buit contradicendi, omnia tibi & plura
<
lb
/>
quàm velis condonamus: ſed tamen ille te
<
lb
/>
cum diſputat, te vrget, te interim rhetorem
<
lb
/>
ex philoſopho agis, nihil ad obiecta reſpon
<
lb
/>
des? </
s
>
<
s
id
="
s.014507
">Omitte igitur alia omnia, & tuere tua,
<
lb
/>
ne videantur mortales à te decepti. </
s
>
<
s
id
="
s.014508
">Quid
<
lb
/>
agam, obtemporabone? </
s
>
<
s
id
="
s.014509
">cùm tanta temporis
<
lb
/>
iactura? </
s
>
<
s
id
="
s.014510
">an omninò obdureſcam, atque ſi
<
lb
/>
lebo? </
s
>
<
s
id
="
s.014511
">nihil curans famam, nihil autoritatem
<
lb
/>
conſcriptorum librorum, nihili faciens, quòd
<
lb
/>
multi tanquam conſtanti exemplo ineptia
<
lb
/>
rum mearum, etiam librorum aliorum le
<
lb
/>
ctionem ſint neglecturi? </
s
>
<
s
id
="
s.014512
">Ita ſumus (vt dici ſo
<
lb
/>
let ) inter Scyllam & Charybdim. </
s
>
<
s
id
="
s.014513
">Sed con
<
lb
/>
donemus aliquid occaſioni, faueamus nobis,
<
lb
/>
faueamus gloriæ, ſi quà eſt noſtræ, conſula
<
lb
/>
mus hominum vtilitati, conſuetudini tri
<
lb
/>
buamus aliquid: ſic agamus vt ſi gloriam
<
lb
/>
contemnimus, illud tamen effugiamus, ne
<
lb
/>
videamur totum mortalium genus voluiſſe
<
lb
/>
decipere, quòd impoſtor hic nobis palàm
<
lb
/>
adſcribit. </
s
>
<
s
id
="
s.014514
">Nec exiſtiment noſtræ authorita
<
lb
/>
ti nimium tribuere rationibus, errare illum
<
lb
/>
oſtendamus. </
s
>
<
s
id
="
s.014515
">Sic etiam exemplo in poſterum
<
lb
/>
conſultum erit, vt ſi quis eis ſimilis quiſ
<
lb
/>
piam tale auſus fuerit, homines dicere poſ
<
lb
/>
ſint. </
s
>
<
s
id
="
s.014516
">Si hic viueret, tu nullus eſſes, neque
<
lb
/>
adeò te iactares. </
s
>
<
s
id
="
s.014517
">Vidimus alios, qui multò
<
lb
/>
maiore conatu idem aggreſſi cum nihil pro
<
lb
/>
fecerint, etiam vituperationem non leuem
<
lb
/>
apud homines conſecuti ſunt. </
s
>
<
s
id
="
s.014518
">Difficile eſt
<
lb
/>
contra veritatem pugnare ſi ille viueret, vt
<
lb
/>
olim aduerſus alios modico labore omnia
<
lb
/>
hæc, quàm ſint falſa oſtenderet. </
s
>
<
s
id
="
s.014519
">Denique ne
<
lb
/>
hunc hominem, quamuis nihil ob ſuam im
<
lb
/>
probitatem mali non meritum, contemnere
<
lb
/>
videamur, qui tanta ſpe ſcripſit, tantiſque
<
lb
/>
laboribus, qui vel hoc ipſo dignus eſt, vt &
<
lb
/>
reſcribas, quòd dignatus eſt, tuum opus di
<
lb
/>
ligentiſſimè legere, nec ſemel, ſed ſæpius:
<
lb
/>
&: qui, quamuis iurgiis àgat contra te ( po
<
lb
/>
tius forſan profeſſorum Grammaticæ con
<
lb
/>
ſuetudine, vel etiam natura propria, quam
<
lb
/>
licet furca expellas, inde recurret, quàm li
<
lb
/>
uore, vel improbitate vlla inductus eſt ) ni
<
lb
/>
hilominus effecit, quantum per ipſum eſt (vt
<
lb
/>
vulgò dici ſolet) vt vel viuas dupliciter, & in
<
lb
/>
tuis, & in ſuis ſcriptis, aut ſaltem in alteris
<
lb
/>
eorum. </
s
>
<
s
id
="
s.014520
">Vincat ergo hæc opinio apud me
<
lb
/>
nunc, quamuis non leui incommodo, ſed il
<
lb
/>
lud minuemus certa ratione. </
s
>
<
s
id
="
s.014521
">Primùm abſti
<
lb
/>
nebimus ab omni iurgio ac contumelia, ne
<
lb
/>
illum imitemur, ſufficiat ſolùm inuidiæ hu
<
lb
/>
ius viri admonuiſſe Lectores, qui potius vo
<
lb
/>
luerit neſcire, quàm neſcierit: quod exem
<
lb
/>
plum adeò frequens eſt in illo, vt vix vlla
<
lb
/>
pagina ab hac labe ſit immunis. </
s
>
<
s
id
="
s.014522
">Abſtinebi
<
lb
/>
mus & ab his, quæ in ſecunda editione,
<
lb
/>
quàm iam tot annis antequam librum ederet
<
lb
/>
videre potuit, emendata & commutata ſunt:
<
lb
/>
in quem errorem ſcio multos eſſe puerulos,
<
lb
/>
qui non incidiſſent. </
s
>
<
s
id
="
s.014523
">Præteribo & ea in qui
<
lb
/>
bus actionem cum re commutat, vt in quar
<
lb
/>
ta exercitatione: nam vt eius verbis vtar,
<
lb
/>
Condenſatio & rarefactio motus ſunt loca
<
lb
/>
les, igitur denſitas, & raritas ab actione ad
<
lb
/>
rem. </
s
>
<
s
id
="
s.014524
">Talia ſunt abſque numero. </
s
>
<
s
id
="
s.014525
">Cauebo
<
expan
abbr
="
etiã
">etiam</
expan
>
<
lb
/>
ne quod ſemel reprehenſum eſt pro exem
<
lb
/>
plo, vbi in ſimilem lapſum incidat, amplius
<
lb
/>
reprehendat, nam (vt dixi) doctis & ſtudioſis,
<
lb
/>
non aliis ſcribo, quibus vnum exemplum
<
lb
/>
pro omnibus, in quibus eodem lapſu decidit,
<
lb
/>
ſufficiet, abſtinebo & à defenſione Latini
<
lb
/>
tatis, cum ipſe barbarè adeò loquatur, vt pu
<
lb
/>
deat ſcriptoris cauſarum linguæ Latinæ. </
s
>
<
s
id
="
s.014526
">Ab
<
lb
/>
hiſtoriis omnibus ſuis, quoniam neque ve
<
lb
/>
ræ, neque falſæ dici poſſunt, cùm neque ſe
<
lb
/>
vidiſſe affirmet, neque rationes adducat,
<
lb
/>
neque à quo acceperit, cauebo etiam ne
<
lb
/>
in ſimilem errorem ſuo incidam: ſed non
<
lb
/>
eſt omnino ſimilis. </
s
>
<
s
id
="
s.014527
">Ille reprehendit, quæ
<
lb
/>
non intelligit: nos reprehenderemus, quæ
<
lb
/>
non dicit: neque dicere exiſtimamus, cùm an
<
lb
/>
ſint vera non doceat. </
s
>
<
s
id
="
s.014528
">At neque de his
<
expan
abbr
="
contẽ-demus
">conten
<
lb
/>
demus</
expan
>
, quæ ex ſacra pagina oppugnat: tur
<
lb
/>
pius enim illi eſt in alieno foro litigare, quàm
<
lb
/>
mihi non reſpondere, Relinquam & ſcom
<
lb
/>
mata, & ſales ſuos non Æthiopicos ſanè, ſed
<
lb
/>
ex fimarchia potius. </
s
>
<
s
id
="
s.014529
">Et quæ contra alios diſ-</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>