1aduerſus alios non valituræ.
At ex quo Summum
Eccleſiæ caput decretum, vt ais, interpoſuit, non vi
deo quid-nam reſpondere Copernicani Catholici
poſſint; niſi fortè ſibi de eo non conſtare, quovſque
promulgatum fuerit, legitiméque iuſſum haberi tan
quam fidei articulum intemeratum. Quod me atti
net, me vel ſola fama, habitáque fides tuis literis ita
mouet, vt non exſpectem promulgationem, ſed ſtatim
prorſus exoſculer, & planè cæcâ, vt dicitur, obedien
tiâ ipſum excipiam.
Eccleſiæ caput decretum, vt ais, interpoſuit, non vi
deo quid-nam reſpondere Copernicani Catholici
poſſint; niſi fortè ſibi de eo non conſtare, quovſque
promulgatum fuerit, legitiméque iuſſum haberi tan
quam fidei articulum intemeratum. Quod me atti
net, me vel ſola fama, habitáque fides tuis literis ita
mouet, vt non exſpectem promulgationem, ſed ſtatim
prorſus exoſculer, & planè cæcâ, vt dicitur, obedien
tiâ ipſum excipiam.
Sit ne abſurdum reputare Orbem magnum (ſeu cælum Solis)
eſſe quaſi punctum comparatum ad Firmamentum: Et,
Solem quaſi vnam Fixarum, Fixas quaſi Soleis
totidem habere.
eſſe quaſi punctum comparatum ad Firmamentum: Et,
Solem quaſi vnam Fixarum, Fixas quaſi Soleis
totidem habere.
XXXII.
Miraris deinde, Qua fronte erroris huius
Sectatores exprobrent communi, ſaniorique ſententiæ, quòd
abſurda quædam videatur inducere: cùm ipſi infinita pro
pemodum abſurditatum portenta admittant; excolant
culicem, & elephantos deglutientes: ac notas me eorum tan
gere nonnulla, ſed diſplicere, quòd etiam excuſem. Ego
verò ea non excuſo; aut certè ea mihi mens eſt, vt
non tam excuſem, quàm proponam quod illi reſ
pondent; vt quæ nosipſis obiicimus eſſe abſurda, non
eſſe perſuadeant. Dicis, me ſaltem agnoſcere motum
Terræ circa Solem ſuſtineri non poſſe, niſi etiam admitta
tur magnum illum Orbem, per quem Tellus deferri fingitur,
instar puncti respectu cæli obtinere. Et agnoſco ſanè.
At dißimulo, ais, aut certè eleuo quæ inde ſequuntur
Sectatores exprobrent communi, ſaniorique ſententiæ, quòd
abſurda quædam videatur inducere: cùm ipſi infinita pro
pemodum abſurditatum portenta admittant; excolant
culicem, & elephantos deglutientes: ac notas me eorum tan
gere nonnulla, ſed diſplicere, quòd etiam excuſem. Ego
verò ea non excuſo; aut certè ea mihi mens eſt, vt
non tam excuſem, quàm proponam quod illi reſ
pondent; vt quæ nosipſis obiicimus eſſe abſurda, non
eſſe perſuadeant. Dicis, me ſaltem agnoſcere motum
Terræ circa Solem ſuſtineri non poſſe, niſi etiam admitta
tur magnum illum Orbem, per quem Tellus deferri fingitur,
instar puncti respectu cæli obtinere. Et agnoſco ſanè.
At dißimulo, ais, aut certè eleuo quæ inde ſequuntur