Cardano, Girolamo
,
De subtilitate
,
1663
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 403
>
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 403
>
page
|<
<
of 403
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015129
">
<
pb
pagenum
="
692
"
xlink:href
="
016/01/339.jpg
"/>
magis demirer? </
s
>
<
s
id
="
s.015130
">Mercurio ſi non placet ele
<
lb
/>
ctrum, tribuatur hydrargyrium. </
s
>
<
s
id
="
s.015131
">In quinta
<
lb
/>
diuiſione, vult xyloaloen durum appellari,
<
lb
/>
cùm aurum molle eſſe referam. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015132
">In ſexta ſectione, ſepia perpetuò diſſimu
<
lb
/>
lat centies repetita, illam non eſſe veram
<
lb
/>
miſtionem, ſed ſolùm generatione fieri. </
s
>
<
s
id
="
s.015133
">In
<
lb
/>
palma abſurdus eſt, & ſupinam profert igno
<
lb
/>
rantiam: tres ſunt arbores vnà viuentes, vt
<
lb
/>
ſocij in eadem domo. </
s
>
<
s
id
="
s.015134
">Sed in hoc fauit natu
<
lb
/>
ra plantis: & hanc coniunctionem ille, non
<
lb
/>
animalia admittunt. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015135
">110 Candidus colos nullus perſpicuus
<
lb
/>
ob nimiam lucem, quod aliis coloribus non
<
lb
/>
contingit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015136
">111 Plinius non id dicit, quod ille præ
<
lb
/>
ſtabat. </
s
>
<
s
id
="
s.015137
">Sic ſemper miſcet, quæ non nouit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015138
">112 Omnia extra propoſitum. </
s
>
<
s
id
="
s.015139
">Loquor
<
lb
/>
ego de actione, ille de inſtrumento: ego hi
<
lb
/>
ſtoriam quæ ſub oculis eſt affero, ille nugas
<
lb
/>
Democriti. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015140
">113 Summæ imperitiæ argumentum, tam
<
lb
/>
claram in fine primæ ſectionis ſententiam
<
lb
/>
interuertere. </
s
>
<
s
id
="
s.015141
">Hyacinthus vt amuletum pro
<
lb
/>
hibet, ne fulmen occidat, atque id genere
<
lb
/>
auxilium medicum dici poteſt, vt de Pazar
<
lb
/>
aduerſus venena, tantæ verò noxæ reſiſtere
<
lb
/>
miraculo proximum. </
s
>
<
s
id
="
s.015142
">In ſecunda ſectione,
<
lb
/>
quid garriat de rutilo, intelligere non poſ
<
lb
/>
ſum: rutilare longè aliud eſt, quàm rutilum
<
lb
/>
eſſe. </
s
>
<
s
id
="
s.015143
">Vergilius, arma dixit rutilare, id eſt,
<
lb
/>
ſplendere cum quodam motu, quod pauci
<
lb
/>
intellexerunt. </
s
>
<
s
id
="
s.015144
">Sic adamas, </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015145
">114 Pili craſſa, metalla tenui ſunt ſub
<
lb
/>
ſtantia, nullum craſſum ſplendidum. </
s
>
<
s
id
="
s.015146
">Quid
<
lb
/>
hoc? </
s
>
<
s
id
="
s.015147
">De equo aliàs hoc experimentum do
<
lb
/>
cuimus, quòd ob nitorem, non ſplendorem
<
lb
/>
accidit. </
s
>
<
s
id
="
s.015148
">Et ſi puer naſcatur biceps, non pro
<
lb
/>
pter hoc hominum genus biceps eſſe dice
<
lb
/>
mus, Giraffam non vidit: ſunt enim macu
<
lb
/>
læ ferrugineæ, non purpureæ. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015149
">115 Os non reſtituitur, quia durum &
<
lb
/>
termino comprehenſum, lapides in fodinis
<
lb
/>
cùm creſcere, & multùm, & breui ſpatio cer
<
lb
/>
tum ſit, quid litigat argutiunculis? </
s
>
<
s
id
="
s.015150
">Non
<
lb
/>
enim eam in fodina habent duritiem, quàm
<
lb
/>
extra ſiccati, neque à tam leui vi aguntur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015151
">116 De lapidibus cùm hæc ſcribebam
<
lb
/>
adduxi experimenta, quæ me mouerunt. </
s
>
<
s
id
="
s.015152
">Ve
<
lb
/>
rùm vt illa quoque acceſſerunt quæ nunc
<
lb
/>
dicam, haud dubius ſum ſcripſiſſe veriſſi
<
lb
/>
ma. </
s
>
<
s
id
="
s.015153
">Anno præterito cùm gemmam illam
<
lb
/>
ſomniatricem, ac vigilatricem, digito volu
<
lb
/>
ptatis cauſa indidiſſem, intra biduum effe
<
lb
/>
ctum eſt, vt aquam odire, ac metuere vide
<
lb
/>
rer, ſic vt biberem cum conatu. </
s
>
<
s
id
="
s.015154
">Bona fortu
<
lb
/>
na euenit, vt non antea per plures annos,
<
lb
/>
neque morſus eſſem à cane, neque canes tra
<
lb
/>
ctaſſem: nihilominus cùm vnde hoc mihi
<
lb
/>
eueniret hæſitarem, gemmæ recordatus, ſta
<
lb
/>
tim eam repoſui, & intra dimidium horæ
<
lb
/>
aſpectum aquæ, & potum, abſque vlla repu
<
lb
/>
gnantia admiſi, nec poſtea auſus ſum illam
<
lb
/>
digito imponere. </
s
>
<
s
id
="
s.015155
">At contra effigies illa Gal
<
lb
/>
bæ Imperatoris naturalis nigris lineis, in
<
lb
/>
Achate adeò mihi dulces ſomnos reddidit,
<
lb
/>
vt repueraſſiſſe videar: tantam autem ani
<
lb
/>
mi tranquillitatem adiecit, vt alius penè
<
lb
/>
factus ſim. </
s
>
<
s
id
="
s.015156
">De prudentia non dicam, ne me
<
lb
/>
ipſum laudare velle quis obiiciat, atque hæc
<
lb
/>
omnia menſium quatuor ſpatio. </
s
>
<
s
id
="
s.015157
">Quòd verò
<
lb
/>
odij theologorum meminerit, illum ſatis
<
lb
/>
noui qualis ſit, eos nondum ſum expertus.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015158
">Vnum ſat ſcio me hîc neminem, ex his in
<
lb
/>
fenſum inueniſſe, neque Lutetiæ: neque
<
lb
/>
ego quicquam feci, aut dixi, quo illos irrita
<
lb
/>
rem. </
s
>
<
s
id
="
s.015159
">Nunc forſan addita quædam ab alio
<
lb
/>
quopiam inter edendum me non ſolùm in
<
lb
/>
ſcio, ſed planè vbi ſciui ægrè ferente, forſan
<
lb
/>
poterunt illos extimulare: quæ ſi præuenero,
<
lb
/>
ſcio æquos me experturum. </
s
>
<
s
id
="
s.015160
">Ego enim ab
<
lb
/>
omni calumnia & maledicto, tum iurgio na
<
lb
/>
tura admodum ſum alienus, mitis ac placi
<
lb
/>
dus, & Muſarum alumnus. </
s
>
<
s
id
="
s.015161
">De ingenio au
<
lb
/>
tem quòd rapidiſſimum, fœliciſſimum, atque
<
lb
/>
incomparabile mihi eſſe ait? </
s
>
<
s
id
="
s.015162
">ſi ſeriò dicit, &
<
lb
/>
illi debeo, & mutuum maius accepiſſe cre
<
lb
/>
dam ſin ſecus, hæc magis conueniebant plu
<
lb
/>
ra de ſe pollicenti. </
s
>
<
s
id
="
s.015163
">At cur damnat iudicium,
<
lb
/>
ex quo tanta eſt orta fœlicitas in artis exer
<
lb
/>
citatione, quanta vlli mortalium vnquam?
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015164
">Sed poſtquam natura comparatum eſt, vt
<
lb
/>
velut in effigie vnuſquiſque alium melius,
<
lb
/>
quàm ſemetipſum per ſpeculum agnoſcat,
<
lb
/>
ſententiæ ſuæ de noſtro iudicio non repu
<
lb
/>
gno: multóque minus repugnabo, ſi eam
<
lb
/>
alicuius argumentis oſtenderit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015165
">122 Quinque mihi obiicit, in hac exer
<
lb
/>
citatione, nec vlla grauior, aut verior accu
<
lb
/>
ſatio: primùm quòd lapidem in bufonis ca
<
lb
/>
pite
<
expan
abbr
="
inuentũ
">inuentum</
expan
>
Chelonitem appelluuerim, cùm
<
lb
/>
<
foreign
lang
="
grc
">χελώνε</
foreign
>
, dubio procul teſtudinem ſignificet
<
lb
/>
id etiam maximi mei ſtuporis eſſet argu
<
lb
/>
mentum. </
s
>
<
s
id
="
s.015166
">Exiſtimabam apud Camillum
<
lb
/>
Leonardum legiſſe, & demirabar ſatis, non
<
lb
/>
tamen inueni: in tertia editione emendaue
<
lb
/>
ram: ſciebam immeritò ſic appellari: potius
<
lb
/>
Myoxoniten, vel Bathraconiten, vel Bathra
<
lb
/>
conitem à rana dixerim: nam bufo certè
<
lb
/>
ranæ genus eſt, apud omnes autores. </
s
>
<
s
id
="
s.015167
">Cur er
<
lb
/>
go nomen addamus ſpeciale, cum apud an
<
lb
/>
tiquos plus vſui eſſent noſtræ ranæ bufoni
<
lb
/>
bus, erant enim pariter omnes inuiſæ. </
s
>
<
s
id
="
s.015168
">
<
expan
abbr
="
Itaq;
">Itaque</
expan
>
<
lb
/>
excidiſſe quædam talia nominibus, dum re
<
lb
/>
bus ipſis acrius ſum intentus, fallente me
<
lb
/>
moria non nominum imperitia (nam dixiſ
<
lb
/>
ſem ſeu) gratulor mihi: vt melius imperi
<
lb
/>
tiam, & temeritatem meam accuſem, tan
<
lb
/>
tùm enim habeo, quantum in ſingula mo
<
lb
/>
menti accipio. </
s
>
<
s
id
="
s.015169
">Excuſaueram hoc in fine li
<
lb
/>
bri, & putabam debere ſatisfacere. </
s
>
<
s
id
="
s.015170
">Sed ille
<
lb
/>
nimis acer cenſuræ exactor eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.015171
">Si tamen ter
<
lb
/>
tiam hanc editionem exſpectaſſet, pauca vt
<
lb
/>
exiſtimo, in hoc genere ei ſuperfuiſſent, nam
<
lb
/>
& longè plura in libris de Rerum Varietate
<
lb
/>
atque aliis quos caſtigare non potui. </
s
>
<
s
id
="
s.015172
">Prima
<
lb
/>
mihi fuit cura rerum, inde cauſarum, pòſt
<
lb
/>
nominum, inde ordinis, vltima ornatus. </
s
>
<
s
id
="
s.015173
">De
<
lb
/>
echeneide, dictum eſt in libro de Libris pro
<
lb
/>
priis, dum Rondellitius non accuſat: is cum
<
lb
/>
tuis libris editus eſt, ſed Lugduni. </
s
>
<
s
id
="
s.015174
">De techo
<
lb
/>
lito nonne præter Plinium vis verbi arridet:
<
lb
/>
nam
<
foreign
lang
="
grc
">τέκω</
foreign
>
ſignificat conſumere, liquefacere,
<
lb
/>
mollire, at non propriè
<
foreign
lang
="
grc
">συντπίβω</
foreign
>
, vel
<
foreign
lang
="
grc
">ἀγνύω</
foreign
>
<
lb
/>
quod eſt frango. </
s
>
<
s
id
="
s.015175
">Vicit. </
s
>
<
s
id
="
s.015176
">In verbis, vbi plinium
<
lb
/>
non ſequi religio eſt, relinquit: in rebus ip
<
lb
/>
ſis & cauſis Grammaticum, quod propha
<
lb
/>
num eſt amplectitur: non enim tam amens </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>