Cardano, Girolamo
,
De subtilitate
,
1663
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 403
>
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 403
>
page
|<
<
of 403
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015430
">
<
pb
pagenum
="
698
"
xlink:href
="
016/01/345.jpg
"/>
bus, quin admonerem in quantas difficul
<
lb
/>
tates ac tenebras ſe coniicerent, qui noſtris
<
lb
/>
principiis non inhærent. </
s
>
<
s
id
="
s.015431
">Palàm enim eſt, &
<
lb
/>
aquam, & piper, & lapides refrigerari, quia
<
lb
/>
calor cùm ſit aduentitius, ſpontè reſoluitur:
<
lb
/>
& ita omnia ex æquo per ſe refrigerantur,
<
lb
/>
quia frigiditas, non eſt, niſi priuatio quæ
<
lb
/>
dam, vt etiam tenebræ. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015432
">186. Vbi non habet, quòd obiiciat, ludit.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015433
">Serpentes volitare vult, anguibus illis maxi
<
lb
/>
mis venenum largitur. </
s
>
<
s
id
="
s.015434
">Ratio tamen ipſa de
<
lb
/>
claratiua eſt: ſed ipſæ cæcus eſt, aut cæcus eſ
<
lb
/>
ſe vult. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015435
">187. Auxilium veneni nouus Priſcianus
<
lb
/>
reprobat. </
s
>
<
s
id
="
s.015436
">Ego apud Celſum didici auxilium
<
lb
/>
aduerſæ valetudinis. </
s
>
<
s
id
="
s.015437
">Cætera produnt mores
<
lb
/>
illius, qui quicquid in buccam venerit, ef
<
lb
/>
futiat. </
s
>
<
s
id
="
s.015438
">Quid enim in comparatione ſpecie
<
lb
/>
rum, vbi neceſſitas finis & ſingularium inter
<
lb
/>
ſe ſimile. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015439
">189. Obiicit duo, ouem quæ humidior eſt
<
lb
/>
ariete, cùm ipſa cornibus plerunque careat,
<
lb
/>
& ceraſtes, aſpideſque multis anguibus non
<
lb
/>
cornutis, nec vngularibus pernicioſiores.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015440
">Imò hæc parua extremæ ſiccitatis ſunt indi
<
lb
/>
cia. </
s
>
<
s
id
="
s.015441
">In ouibus, alia eſt ratio: quoniam non
<
lb
/>
prodeunt cornua ob humidum abundans,
<
lb
/>
quod non neceſſaria impedit: neceſſaria im
<
lb
/>
pedire non poteſt. </
s
>
<
s
id
="
s.015442
">De anguium ſtercore no
<
lb
/>
ta eſt omnibus pigmentariis, quibus quan
<
lb
/>
doque pro moſcho vendere, ſed fruſtrà ru
<
lb
/>
ſtici tentant: ego ſæpius apud me habui. </
s
>
<
s
id
="
s.015443
">Et
<
lb
/>
vir hic egregius, qui fabulas multas emit,
<
lb
/>
& vendit res nouiſſimas, quoniam ſuo cum
<
lb
/>
cerebro, quæ non conueniunt irridet. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015444
">190. Intolerabile malum addictum eſt
<
lb
/>
hæreſi, vt Galenus ait: hic negat fabas cùm
<
lb
/>
animalia gignunt non putreſcere. </
s
>
<
s
id
="
s.015445
">Putat pu
<
lb
/>
tredinem vnius modi eſſe, an ergo ex propa
<
lb
/>
gatione genitos vermes illos putat? </
s
>
<
s
id
="
s.015446
">In quo
<
lb
/>
differt hæc generatio à vermium auellaneo
<
lb
/>
rum? </
s
>
<
s
id
="
s.015447
">niſi quòd humidior eſt auellanæ, quàm
<
lb
/>
fabarum ſubſtantia. </
s
>
<
s
id
="
s.015448
">Quod in ſecunda ſectio
<
lb
/>
ne ait, ex ſingulis animalibus certa genera
<
lb
/>
ri, non ita accipiendum eſt, vt rurſus ex ſic
<
lb
/>
genitis alia generentur: ſed de primis ac
<
lb
/>
propagatione genitis intelligendum eſt. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015449
">191. Experimenta quæ adducit contra
<
lb
/>
apum generationem, non videt miſer eſſe
<
lb
/>
contra ſe, apud Ariſtotelem enim vermes
<
lb
/>
inſectorum ouis ſunt imperfectiores. </
s
>
<
s
id
="
s.015450
">In al
<
lb
/>
tero obiêre parentes neceſſariò breui, quam
<
lb
/>
vis de patre referat. </
s
>
<
s
id
="
s.015451
">Ita vir hic ſpecie ad do
<
lb
/>
ctrinam, re ad eam deſtruendam natus eſt
<
lb
/>
ſolùm. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015452
">192. Intelligitur de origine, multitudi
<
lb
/>
neque omen de locis inſuetis. </
s
>
<
s
id
="
s.015453
">Addit præte
<
lb
/>
rea quid nomine meo. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015454
">103. Sepia rurſus conturbat non ex pu
<
lb
/>
tredine, quæ connumerat generantur, ſed
<
lb
/>
propagatione quadam, quæ ſimpliciter om
<
lb
/>
nes dolores leuant, quoniam acopa ſunt non
<
lb
/>
contraria cauſæ: ſed ſi id contingat, duplici
<
lb
/>
emolumento erunt. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015455
">194. In ſexta diuiſione, docui nos debe
<
lb
/>
re imitari naturam, quæ minimis maxi
<
lb
/>
morum miracula oſtendit. </
s
>
<
s
id
="
s.015456
">Sed hic nodos in
<
lb
/>
ſcirpo quærit, omnia confundens. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015457
">199. Conatur infringere cauſam magni
<
lb
/>
tudinis caudæ veruecum, quòd ſues ſint
<
lb
/>
humidiores: fateor, ſed humido magis
<
lb
/>
concocto, quia in his calor eſt maior: ideò
<
lb
/>
verueces humidiores non ſimpliciter, ſed
<
lb
/>
comparatione ad proprium calorem. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015458
">200. Nugatur more ſolito, in feruidiſſi
<
lb
/>
ma æſtate iuſſi in Scotia, vt conquirerent
<
lb
/>
quoſdam ſerpentes, ad medicinam attule
<
lb
/>
runt, ita obtigebant, vt apud nos media hye
<
lb
/>
me: non ſolùm ob cœli qualitatem, quæ qua
<
lb
/>
ſi temperata erat, ſed ob naturam cœlo in
<
lb
/>
gentiam, non ſolùm ipſis, ſe ab initio primis
<
lb
/>
ſerpentibus. </
s
>
<
s
id
="
s.015459
">Quæ à Sueciis accepit, à ratio
<
lb
/>
ne ſunt aliena: quomodo enim exanguia in
<
lb
/>
frigidis locis efferari poterunt? </
s
>
<
s
id
="
s.015460
">at forma ſi
<
lb
/>
mile nihil prohibet. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015461
">201, Lupum piſcem marinum ſcio. </
s
>
<
s
id
="
s.015462
">Lu
<
lb
/>
pum fluuiatilem à moribus lucium quis po
<
lb
/>
terit appellare? </
s
>
<
s
id
="
s.015463
">Cæterùm dico nihil quod
<
lb
/>
moueatur in aquis, putreſcere quod exedat a.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015464
">qua. </
s
>
<
s
id
="
s.015465
">Ita miſer hic
<
expan
abbr
="
vbiq;
">vbique</
expan
>
fallitur ſuis captiun
<
lb
/>
culis. </
s
>
<
s
id
="
s.015466
">Poſſem adducere multa, ſed quorſum? </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015467
">202. Culpat nomeni alopecæ. </
s
>
<
s
id
="
s.015468
">Vide ho
<
lb
/>
minis inſcitiam intolerabilem, alopeca non
<
lb
/>
in accuſatiuo, ſed nominatiuo poſita eſt, ab
<
lb
/>
<
foreign
lang
="
grc
">ἀλωηεκὶς</
foreign
>
, quòd eſt catulus vulpis, deriua
<
lb
/>
tur: nam in
<
foreign
lang
="
grc
">α</
foreign
>
ſæpè a Latinos tranſit. </
s
>
<
s
id
="
s.015469
">Quaſi
<
lb
/>
catulum vulpis hunc canem non compoſito
<
lb
/>
nomine appellarem, licuiſſe vulpinum dice
<
lb
/>
re, ſed Græci quod ſciam non habent: at
<
lb
/>
calumniator omnia ſibi licere putat, fingit,
<
lb
/>
inuenit quæ non ſunt: quæ ſunt, præterit.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015470
">Nónne Virgilius illo ſapientior lyciſcam
<
lb
/>
vocauit,
<
foreign
lang
="
grc
">ἁλύκος</
foreign
>
nomine diminutio, non
<
lb
/>
à compoſito ex cane & lupo, quamvis à
<
lb
/>
cane lyciſca oriatur: ita vides viri teme
<
lb
/>
ritatem, & ſtultam de ſe perſuaſionem.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.015471
">Sic & in quinta ſectione reprehendit,
<
lb
/>
quod maximè probari debuerat. </
s
>
<
s
id
="
s.015472
">Neque
<
lb
/>
enim dæmonum auxilio id factum arbi
<
lb
/>
tror, ſed quidvis potius quàm diuino mi
<
lb
/>
raculo, qui tam crudeli ſcænæ fauerit. </
s
>
<
s
id
="
s.015473
">Ita
<
lb
/>
non videt vir aduerſus omnia bona natus,
<
lb
/>
me eos deterrere, quibus non ſolùm ſufficit
<
lb
/>
immania perpetrare, ſed etiam immanibus
<
lb
/>
facinoribus Dei voluntatem prætexere. </
s
>
<
s
id
="
s.015474
">Cui
<
lb
/>
pio voto ſi quicquam cordis fuiſſet, to
<
lb
/>
tis viribus etiamſi falſum fuiſſet ſuffraga
<
lb
/>
ri debuerat, nunc etiam ſententiæ aduer
<
lb
/>
ſatur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015475
">203. Irridet ſolita ſua vrbanitate, quod
<
lb
/>
dixerim mores hominum animalium patrio
<
lb
/>
rum naturis perſæpe declarari, ibi Ligurum
<
lb
/>
totam nationem, vah quàm acriter proſcin
<
lb
/>
dit? </
s
>
<
s
id
="
s.015476
">Hoc non intellexit id contingere ſo
<
lb
/>
lùm, cùm vitia in immenſum efferun
<
lb
/>
tur. </
s
>
<
s
id
="
s.015477
">Sic etiam & prodigia, & diuinæ vl
<
lb
/>
tiones. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.015478
">204. Ille qui expanſis pro erectis mani
<
lb
/>
bus, vt in 2. editione manifeſtum eſt, ani
<
lb
/>
maduertit, cùm etiam poſſet in eadem ſe
<
lb
/>
cunda editione legere, dentes illos pręlongos
<
lb
/>
è ſuperiore mandibula oriri: & cur etiam id
<
lb
/>
neceſſarium fuerit, maluit tamen vir hic vt
<
lb
/>
ſtultitiam ſuam planè proderet, & fidem om
<
lb
/>
nem à ſuis libris eximeret, hæc in prima ſe
<
lb
/>
ctione ſcribere. </
s
>
<
s
id
="
s.015479
">Illorum maximus error, qui
<
lb
/>
dentes illos è ſuperiore naſci mandibula, at
<
lb
/>
que deorſum ſpectare prodiderunt. </
s
>
<
s
id
="
s.015480
">
<
expan
abbr
="
Nã
">Nam</
expan
>
præ
<
lb
/>
ter ſenſus
<
expan
abbr
="
fidẽ
">fidem</
expan
>
, quæ id falſum docet, eſt ſubti
<
lb
/>
litas in duabus rationibus, priorem ſumimus </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>