Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646

List of thumbnails

< >
341
341
342
342
343
343
344
344
345
345
346
346
347
347
348
348
349
349
350
350
< >
page |< < of 360 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.002272">
                <pb pagenum="307" xlink:href="028/01/347.jpg"/>
              (quod ne Socrates quidem ſe cauere profeſſus eſt,
                <lb/>
                <foreign lang="grc">
                  <gap/>
                ωὸ σ
                  <gap/>
                ηθ
                  <gap/>
                ας, καὶ αἰεπισημσσ
                  <gap/>
                γς γ̓να
                  <gap/>
                κασμένος</foreign>
              )
                <lb/>
              id tamen ſemper teſtatum volo, quæcumque mea
                <lb/>
              phraſis ſit, eam mihi inſidere mentem, vt nihil planè
                <lb/>
              tanquam verum, & indubitatum affirmem, ſiue pluſ­
                <lb/>
              quàm probabile, veriſimileve profitear. </s>
              <s id="s.002273">Quantò verò
                <lb/>
              magis hoc loco id volui; vbi ſententiam non tam pro­
                <lb/>
              priam, quàm alienam expoſui! Heinc & quæ dicere
                <lb/>
              iam pergo, non vt propugnans ſententiam, quæ mihi
                <lb/>
              rata fixa ſit: ſed tanquam tentans quid iuxta ipſam ſit
                <lb/>
              vero ſimile, inſinuo: & dum tu ſubdis,
                <emph type="italics"/>
              neſcire te, an ex
                <lb/>
              tarditate ingenij tui, an aliunde accidat, vt longè aliter, quàm
                <lb/>
              ego, hactenus hac in re ſenſeris:
                <emph.end type="italics"/>
              id ſic accipio, quaſi velis
                <lb/>
              non me ſentire ſecus, quàm te, quod ad rem ipſam at­
                <lb/>
              tinet; ſed quod ad ea, quæ opinioni de motu Terræ
                <lb/>
              ſunt conſentanea. </s>
              <s id="s.002274">Non eſt profectò interim, cur vl­
                <lb/>
              lam in te ſuſpiceris tarditatem ingenij: ego illam in
                <lb/>
              me recipio, qui agnoſco me non potuiſſe ex tot opi­
                <lb/>
              nionibus aliis, quæ hac de re circumferuntur, aliquam
                <lb/>
              deprehendere, quæ non videretur, quàm iſta nugacior.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.002275">Gratum feciſſes, ſi inſinuaſſes ecquæ-nam tibi proba­
                <lb/>
              tior foret: ſpes enim fuiſſet quidpiam tua dignum ſo­
                <lb/>
              lertia cognoſcendi. </s>
              <s id="s.002276">Nam quod ais quidem G
                <emph type="italics"/>
              alileum
                <lb/>
              cogi in ſocietatem cauſſæ Lunam adſciſcere,
                <emph.end type="italics"/>
              non auſim ita
                <lb/>
              interpretari, quaſi tu proptereà totum hunc effectum,
                <lb/>
              aut quæ ſunt certè
                <foreign lang="grc">συμω
                  <gap/>
                ώμα
                  <gap/>
                </foreign>
              illius præcipua, referas
                <lb/>
              in Lunam. </s>
              <s id="s.002277">Vtcumque ſit, id me permouit, Tum,
                <lb/>
              quòd viſum fuerit admirabile, duplicem eſſe ſingulis
                <lb/>
              diebus a quæ affluxum, & refluxum, vt duplex eſt ſin­
                <lb/>
              gulis diebus in motu Telluris inæqualitas (nempe </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>