Newton, Isaac, Philosophia naturalis principia mathematica, 1713

List of thumbnails

< >
391
391
392
392
393
393
394
394
395
395
396
396
397
397
398
398
399
399
400
400
< >
page |< < of 524 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <subchap2>
                <p type="main">
                  <s>
                    <pb xlink:href="039/01/391.jpg" pagenum="363"/>
                    <lb/>
                  PROPOSITIO III. THEOREMA III.
                    <lb/>
                    <arrow.to.target n="note369"/>
                  </s>
                </p>
                <p type="margin">
                  <s>
                    <margin.target id="note369"/>
                  LIBER
                    <lb/>
                  TERTIUS.</s>
                </p>
                <p type="main">
                  <s>
                    <emph type="italics"/>
                  Vim qua Luna retinetur in Orbe ſuo reſpicere Terram, & eſſe re­
                    <lb/>
                  citroce ut quadratum diſtantiæ loeorum ab ipſius centro.
                    <emph.end type="italics"/>
                    <lb/>
                  </s>
                </p>
                <p type="main">
                  <s>Patet aſſertionis pars prior per Phænomenon ſextum, & Propo­
                    <lb/>
                  poſitionem ſecundam vel tertiam Libri primi: & pars poſterior
                    <lb/>
                  per motum tardiſſimum Lunaris Apogæi. </s>
                  <s>Nam motus ille, qui
                    <lb/>
                  ſingulis revolutionibus eſt graduum tantum trium & minutorum
                    <lb/>
                  trium in conſequentia, contemni poteſt. </s>
                  <s>Patet enim (per Corol. 1.
                    <lb/>
                  Prop. XLV. Lib.I.) quod ſi diſtantia Lunæ a centro Terræ ſit ad
                    <lb/>
                  ſemidiametrum Terræ ut D ad 1; vis a qua motus talis oriatur ſit
                    <lb/>
                  reciproce ut D (2 4/243), id eſt, reciproce ut ea ipſius D dignitas cu­
                    <lb/>
                  jus index eſt (2 4/243), hoc eſt, in ratione diſtantiæ paulo majore quam
                    <lb/>
                  duplicata inverſe, ſed quæ partibus 59 1/4 propius ad duplicatam
                    <lb/>
                  quam ad triplicatam accedit. </s>
                  <s>Oritur vero ab actione Solis (uti
                    <lb/>
                  poſthac dicetur) & propterea hic negligendus eſt. </s>
                  <s>Actio Solis
                    <lb/>
                  quatenus Lunam diſtrahit a Terra, eſt ut diſtantia Lunæ a Terra
                    <lb/>
                  quamproxime; ideoque (per ea quæ dicuntur in Corol. 2. Prop.
                    <lb/>
                  XLV. Lib. I.) eſt ad Lunæ vim centripetam ut 2 ad 357,45 circi­
                    <lb/>
                  ter, ſeu 1 ad (178 29/40). Et neglecta Solis vi tantilla, vis reliqua qua
                    <lb/>
                  Luna retinetur in Orbe erit reciproce ut D
                    <emph type="sup"/>
                  2
                    <emph.end type="sup"/>
                  . Id quod etiam
                    <lb/>
                  plenius conſtabit conferendo hanc vim cum vi gravitatis, ut fit
                    <lb/>
                  in Propoſitione ſequente.
                    <lb/>
                  </s>
                </p>
                <p type="main">
                  <s>
                    <emph type="italics"/>
                  Corol.
                    <emph.end type="italics"/>
                  Si vis centripeta mediocris qua Luna retinetur in Orbe,
                    <lb/>
                  augeatur primo in ratione (177 29/40) ad (178 29/40), deinde etiam in rati­
                    <lb/>
                  one duplicata ſemidiametri Terræ ad mediocrem diſtantiam centri
                    <lb/>
                  Lunæ a centro Terræ: habebitur vis centripeta Lunaris ad ſuper­
                    <lb/>
                  ficiem Terræ, poſito quod vis illa deſcendendo ad ſuperficiem
                    <lb/>
                  Terræ, perpetuo augeatur in reciproca altitudinis ratione du­
                    <lb/>
                  plicata.
                    <lb/>
                  PROPOSITIO IV. THEOREMA IV.
                    <lb/>
                  </s>
                </p>
                <p type="main">
                  <s>
                    <emph type="italics"/>
                  Lunam gravitare in Terram, & vi gravitatis retrahi ſemper a
                    <lb/>
                  motu rectilineo, & in Orbe ſuo retineri.
                    <emph.end type="italics"/>
                    <lb/>
                  </s>
                </p>
                <p type="main">
                  <s>Lunæ diſtantia mediocris a Terra in Syzygiis eſt ſemidiametro­
                    <lb/>
                  rum terreſtrium, ſecundum pleroſque Aſtronomorum 59, ſecun­
                    <lb/>
                  dum
                    <emph type="italics"/>
                  Vendelinum
                    <emph.end type="italics"/>
                  60, ſecundum
                    <emph type="italics"/>
                  Copernicum
                    <emph.end type="italics"/>
                  60 1/3, & ſecundum
                    <emph type="italics"/>
                  Ty-
                    <emph.end type="italics"/>
                    <lb/>
                  </s>
                </p>
              </subchap2>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>