Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646

List of thumbnails

< >
41
41
42
42
43
43
44
44
45
45
46
46
47
47
48
48
49
49
50
50
< >
page |< < of 360 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.000317">
                <pb pagenum="2" xlink:href="028/01/042.jpg"/>
              ſenſiſſem cum Galileo,
                <emph type="italics"/>
              Motum naturalem rerum deci­
                <lb/>
              dentium ea ratione accelerari, vt ſuperata ſpatia temporibus
                <lb/>
              æqualibus, numerorum imparium progreßionem imitarentur.
                <emph.end type="italics"/>
                <lb/>
              Commemini etiam, cùm fuiſſem conatus facere ſatis
                <lb/>
              in cæteris, expetiiſſe me, vt quia neque Paralogiſmum,
                <lb/>
              quem in Galileo cauſabaris, animaduertiſſem, neque
                <lb/>
              experientia, aut ratio monſtraſſet quidpiam oppoſi­
                <lb/>
              tum; dignareris ipſe tum mihi fallaciam Galilei rete­
                <lb/>
              gere, tum inuentam illam à te progreſſionem me edo­
                <lb/>
              cere. </s>
              <s id="s.000318">Voluiſti id porrò nunc
                <expan abbr="demũ">demum</expan>
              cumulatiſſimè præ­
                <lb/>
              ſtare, ac me vel ex eo deuinxiſti, quòd euulgare Medi­
                <lb/>
              tationes de motu præclaras aggreſſus, hanc eſſe pri­
                <lb/>
              mam volueris, quam non creditori profectò, qualem
                <lb/>
              me habes, perſolueres; ſed debitori, qualem me potiùs
                <lb/>
              ingenuè fateor, oppignerares. </s>
              <s id="s.000319">Heinc eſt, cur licet ni­
                <lb/>
              hil in me ſit, quod quaſi par pari rependam; adnitar
                <lb/>
              tamen, quantum licet, teſtari gratitudinem, eandem
                <lb/>
              tecum rem meditatus, ac eas dubitandi rationes, quæ
                <lb/>
              mihi ſeſe inter legendum vltrò obtulere, reponens.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.000320">Quippe lógè abſum abeo, quem tu me eſſe pro tua illa
                <lb/>
              rara comitate voluiſti, dum decreuiſti
                <expan abbr="Iudicẽ">Iudicem</expan>
              tuæ hu­
                <lb/>
              ius Demonſtrationis. </s>
              <s id="s.000321">Is nimirùm ſum, qui aliud
                <lb/>
              nihil valeam, quàm difficultates quaſdam excitare, ac
                <lb/>
              tibimet proponere, qui in hiſce rebus & diutiſſimè, &
                <lb/>
              curioſiſſimè verſatus, ipſas explanare facillimè poſſis.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.000322">Interim autem non ſubuereor, ne tametſi videarabs te
                <lb/>
              diſſentire, neque illicò manus dare, tu idcircò mihi ſu­
                <lb/>
              cenſeas: cùm ea ſis humanitate, eo in veritatem affe­
                <lb/>
              ctu, vt non poſſis in me candorem, quem ego in te
                <lb/>
              probem, improbare. </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>