1de motu ſuo apparente, adeoque præterierat Perigæum; Splen
dor vero capitis nihilominus indies creſcebat, uſQ.E.D.m Cometa
radiis Solaribus obtectus deſiit apparere. Cometa Anni 1683,
obſervante eodem Hevelio,in fine Menſis Juliiubi primum con
ſpectus eſt, tardiſſime movebatur, minuta prima 40 vel 45 circi
ter ſingulis diebus in Orbe ſuo conficiens. Ex eo tempore motus
ejus diurnus perpetuo augebatur uſque ad Sept.4. quando evaſit
graduum quaſi quinque. Igitur toto hoc tempore Cometa ad
Terram appropinquabat. Id quod etiam ex diametro capitis
Micrometro menſurata colligitur: quippe quam Heveliusreperit
Aug.6. eſſe tantum 6′. 5″ incluſa coma, at Sept.2. eſſe 9′. 7″.
Caput igitur initio longe minus apparuit quam in ſine motus, at
initio tamen in vicinia Solis longe lucidius extitit quam circa
finem, ut refert idem Hevelius.Proinde toto hoc tempore, ob
receſſum ipſius a Sole, quoad lumen decrevit, non obſtante ac
ceſſu ad Terram. Cometa Anni 1618 circa medium Menſis De
cembris,& iſte Anni 1680 circa finem ejuſdem Menſis, celerrime
movebantur, adeoque tunc erant in Perigæis. Verum ſplendor
maximus capitum contigit ante duas fere ſeptimanas, ubi modo
exierant de radiis Solaribus; & ſplendor maximus caudarum
paulo ante, in majore vicinitate Solis. Caput Cometæ prioris,
juxta obſervationes Cyſati, Decemb.1. majus videbatur ſtellis pri
mæ magnitudinis, & Decemb.16. (jam in Perigæo exiſtens) mag
nitudine parum, ſplendore ſeu claritate luminis plurimum defe
cerat. Jan.7. Keplerusde capite incertus finem fecit obſervandi.
Die 12 menſis Decemb.conſpectum & a Flamſtedioobſervatum
eſt caput Cometæ poſterioris, in diſtantia novem graduum a Sole;
id quod ſtellæ tertiæ magnitudinis vix conceſſum fuiſſet. Decemb.
15. & 17 apparuit idem ut ſtella tertiæ magnitudinis, diminutum
utique ſplendore Nubium juxta Solem occidentem. Decemb.26.
velociſſime motus, inque Perigæo propemodum exiſtens, cedebat
ori Pegaſi, Stellæ tertiæ magnitudinis. Jan.3. apparebat ut Stella
quartæ, Jan.9. ut Stella quintæ, Jan.13. ob ſplendorem Lunæ
creſcentis diſparuit. Jan.25. vix æquabat Stellas magnitudinis
ſeptimæ. Si ſumantur æqualia a Perigæo hinc inde tempora, ca
pita quæ temporibus illis in longinquis regionibus poſita, ob
æquales a Terra diſtantias, æqualiter lucere debuiſſent, in plaga
Solis maxime ſplenduere, ex altera Perigæi parte evanuere. Igi
tur ex magna lucis in utroque ſitu differentia, concluditur magna
Solis & Cometæ vicinitas in ſitu priore. Nam lux Cometarum
dor vero capitis nihilominus indies creſcebat, uſQ.E.D.m Cometa
radiis Solaribus obtectus deſiit apparere. Cometa Anni 1683,
obſervante eodem Hevelio,in fine Menſis Juliiubi primum con
ſpectus eſt, tardiſſime movebatur, minuta prima 40 vel 45 circi
ter ſingulis diebus in Orbe ſuo conficiens. Ex eo tempore motus
ejus diurnus perpetuo augebatur uſque ad Sept.4. quando evaſit
graduum quaſi quinque. Igitur toto hoc tempore Cometa ad
Terram appropinquabat. Id quod etiam ex diametro capitis
Micrometro menſurata colligitur: quippe quam Heveliusreperit
Aug.6. eſſe tantum 6′. 5″ incluſa coma, at Sept.2. eſſe 9′. 7″.
Caput igitur initio longe minus apparuit quam in ſine motus, at
initio tamen in vicinia Solis longe lucidius extitit quam circa
finem, ut refert idem Hevelius.Proinde toto hoc tempore, ob
receſſum ipſius a Sole, quoad lumen decrevit, non obſtante ac
ceſſu ad Terram. Cometa Anni 1618 circa medium Menſis De
cembris,& iſte Anni 1680 circa finem ejuſdem Menſis, celerrime
movebantur, adeoque tunc erant in Perigæis. Verum ſplendor
maximus capitum contigit ante duas fere ſeptimanas, ubi modo
exierant de radiis Solaribus; & ſplendor maximus caudarum
paulo ante, in majore vicinitate Solis. Caput Cometæ prioris,
juxta obſervationes Cyſati, Decemb.1. majus videbatur ſtellis pri
mæ magnitudinis, & Decemb.16. (jam in Perigæo exiſtens) mag
nitudine parum, ſplendore ſeu claritate luminis plurimum defe
cerat. Jan.7. Keplerusde capite incertus finem fecit obſervandi.
Die 12 menſis Decemb.conſpectum & a Flamſtedioobſervatum
eſt caput Cometæ poſterioris, in diſtantia novem graduum a Sole;
id quod ſtellæ tertiæ magnitudinis vix conceſſum fuiſſet. Decemb.
15. & 17 apparuit idem ut ſtella tertiæ magnitudinis, diminutum
utique ſplendore Nubium juxta Solem occidentem. Decemb.26.
velociſſime motus, inque Perigæo propemodum exiſtens, cedebat
ori Pegaſi, Stellæ tertiæ magnitudinis. Jan.3. apparebat ut Stella
quartæ, Jan.9. ut Stella quintæ, Jan.13. ob ſplendorem Lunæ
creſcentis diſparuit. Jan.25. vix æquabat Stellas magnitudinis
ſeptimæ. Si ſumantur æqualia a Perigæo hinc inde tempora, ca
pita quæ temporibus illis in longinquis regionibus poſita, ob
æquales a Terra diſtantias, æqualiter lucere debuiſſent, in plaga
Solis maxime ſplenduere, ex altera Perigæi parte evanuere. Igi
tur ex magna lucis in utroque ſitu differentia, concluditur magna
Solis & Cometæ vicinitas in ſitu priore. Nam lux Cometarum