1
tercipit, retinetque intra ſe ipsam; vel quia ex ſubiecta
terra vnà cum exhalationibus igneis per eius poros
expirantes transferuntur inſinuanturque intra aqueam
maſſam innumeræ eiuſdem aeris particulæ, quæ ſi
grandiorem molem conſtituunt, multis nimirum par
ticulis ſimul aggregatis, tunc globulos, ſiuè ampul
las aliquas aereas componunt, quæ è fundo aquæ conti
nuato motu ad ſupremum eius confinium feruntur; &
hoc paſſim obſeruatur in littore maris ijs in locis vbi
ſolum eſt lutoſum, præſertim æſtate, exiſtente mari
tranquillo, apparet enim ſeries plurium ampullularum
è fundo aſcendere varijs in locis; ſed qualiſcunque ſit
cauſa huius admiſtionis, euidentiſſimum eſt ingentem
copiam aerearum particularum in ipſa aqua reperiri,
licèt viſu non percipiantur; quod confirmari poteſt
pulcherrimo inſtrumento Torricelliano, in quo vacuum
mediante aqua efficitur, nam dum aqua deſcendit ad
ſolitam depreſſionem 17. cubitorum proximè, tunc
videmus ab aqua tantam copiam ampullarum aerearum
egredi, vt repręſentet ebullitionem, quam efficere ſolet
feruor ignis in eadem aqua; & hoc pendet ex eo
quòd particulæ minimæ aeris ibidem non vt priùs
comprimuntur ab ingenti pondere aereæ regionis,
ſed ſolummodò ab exigua grauitate aquæ incumben
tis, quod perſuadetur ex eo, quòd profundiora gra
nula aeris, quæ ob paruitatem ferè inconſpicua erant,
quò magis ad ſummitatem aquæ accedunt, eò magis
ampliantur inflantur, grandioreſque ampullas conſti
tuunt, quarum aliquæ nucis magnitudinem æquant,
tercipit, retinetque intra ſe ipsam; vel quia ex ſubiecta
terra vnà cum exhalationibus igneis per eius poros
expirantes transferuntur inſinuanturque intra aqueam
maſſam innumeræ eiuſdem aeris particulæ, quæ ſi
grandiorem molem conſtituunt, multis nimirum par
ticulis ſimul aggregatis, tunc globulos, ſiuè ampul
las aliquas aereas componunt, quæ è fundo aquæ conti
nuato motu ad ſupremum eius confinium feruntur; &
hoc paſſim obſeruatur in littore maris ijs in locis vbi
ſolum eſt lutoſum, præſertim æſtate, exiſtente mari
tranquillo, apparet enim ſeries plurium ampullularum
è fundo aſcendere varijs in locis; ſed qualiſcunque ſit
cauſa huius admiſtionis, euidentiſſimum eſt ingentem
copiam aerearum particularum in ipſa aqua reperiri,
licèt viſu non percipiantur; quod confirmari poteſt
pulcherrimo inſtrumento Torricelliano, in quo vacuum
mediante aqua efficitur, nam dum aqua deſcendit ad
ſolitam depreſſionem 17. cubitorum proximè, tunc
videmus ab aqua tantam copiam ampullarum aerearum
egredi, vt repręſentet ebullitionem, quam efficere ſolet
feruor ignis in eadem aqua; & hoc pendet ex eo
quòd particulæ minimæ aeris ibidem non vt priùs
comprimuntur ab ingenti pondere aereæ regionis,
ſed ſolummodò ab exigua grauitate aquæ incumben
tis, quod perſuadetur ex eo, quòd profundiora gra
nula aeris, quæ ob paruitatem ferè inconſpicua erant,
quò magis ad ſummitatem aquæ accedunt, eò magis
ampliantur inflantur, grandioreſque ampullas conſti
tuunt, quarum aliquæ nucis magnitudinem æquant,