Benedetti, Giovanni Battista de, Io. Baptistae Benedicti ... Diversarvm specvlationvm mathematicarum, et physicarum liber : quarum seriem sequens pagina indicabit ; [annotated and critiqued by Guidobaldo Del Monte]

Table of contents

< >
[3.3.] Quòd quantit as cuiuſlibet ponderis, aut uirtus mouens re-ſpectu alterius quantitatis cognoſcatur beneficio perpendicularium ductarum à centro libr & ad line am inclinationis. CAP. III.
[3.4.] Quemadmodum exſupradictis cauſis omnes staterarum & uectium cauſæ dependeant. CAP. IIII.
[3.5.] De quibuſdam rebus animaduerſione dignis. CAP.V.
[3.6.] De ratione cuiuſdam uis adauctæ. CAP. VI.
[3.7.] De quibuſdam erroribus Nicolai Tartaleæ circa pondera corporum & eorum motus, quorum aliqui deſumpti fuerunt à fordano ſcriptore quodam antiquo. CAP. VII.
[3.8.] CAP. VIII.
[3.9.] Quòdſummaratione ſtateræper æqualia interualla ſint diuiſæ. CAP. IX.
[3.10.] Quòd line a circularis non habe at concauum cum con-uexo coniunctum, & quod Aristo. cir caproportio nes motuum aberrauerit. CAP.X.
[3.11.] Quod Aristo. in prima mechanicarum quæstionum eius quod inquir it, uer am cauſam non attulerit. CAP. XI.
[3.12.] De uer a cauſa ſecundæ, & tertiæ quæstionis mechanicæ ab Ariſtotele nonperſpecta. CAP. XII.
[3.13.] Quòd Ariſtotelisratio in 6. quæſtione poſit a non ſit admittenda. CAP. XIII.
[3.14.] Quòdrationes ab Ariſtotele de octaua quæstione confictæ ſufficient es non ſint. CAP. XIIII.
[3.15.] Quod Aristotelis ratio none queſtionis admittendanon ſit. CAP. XV.
[3.16.] Quod Aristotelis rationes de decima queſtione ſint reijciende. CAP. XVI.
[3.17.] De uer a cauſa .12. questionis mechanice. CAP. XVII.
[3.18.] De decimatertia questione. CAP. XVIII.
[3.19.] De decimaquart a queſtione. CAP. XIX.
[3.20.] De uer a r atione .17. queſtionis. CAP. XX.
[3.21.] De uera & intrinſeca cauſa trocble arum. CAP. XXI.
[3.22.] Depropria cauſa .24. quæſtionis. CAP. XXII.
[3.23.] De uer a cauſa .30. quæstionis. CAP. XXIIII.
[3.24.] Deratione .35. & ultimæ quæstionis. CAP. XXV.
[4.] DISPVTATIONES DE QVIBVSDAM PLACITIS ARISTOTELIS.
[4.1.] Qualiter & ubi Ariſtoteles de uelocitate motuum natura-lium localium aliter tractauerit quam nos ſentiamus. CAP.I.
[4.2.] Quædam ſupponenda ut conſtet cur circa uelocit atem motuum natur alium localium ab Ariſtotelis placitis recedamus. CAP. II.
[4.3.] Poſſe uelocitatem alicuius corporis proportionem contrariam in diuerſis medijs habere cum denſitate eorum. CAP. III.
[4.4.] Oſcitanter ab Ariſtotele nonnibil prolatum cap 8. lib. 4 Phyſicorum. CAP. IIII.
[4.5.] Exempla dictorum. CAP.V.
[4.6.] Quod proportiones ponderum eiuſdem corporis in diuerſis medijs pro portiones eorum mediorum denſit atum non ſeruant. Unde ne-ceßariò inæquales proportiones uelocitatum producuntur. CAP. VI.
[4.7.] Corpora grauia aut leuia eiuſdem figur æ et materiæ ſed inæqualis magnitudinis, in ſuis motibus natur alibus uelocit atis, in eo dem medio, proportionem longè diuerſam ſeruatura eße quam Aristoteliuiſum fuerit. CAP. VII.
< >
page |< < (196) of 445 > >|
208196IO. BABPT. BENED. cli maioris, ſitum habens, voluantur; quod quidem corpus, & aliquem quoque ha-
beat motum circa ſuum axem, ſit opacum, ijs conditionibus, quæ terræ ſunt ſimi-
les, præditum exiſtat, & in dicto epyciclo ſint res ſimiles iſtis lunaribus.
Anrectè loquutus ſit Phyloſopbus de extenſione luminis
per uacuum.
CAP. XXXVII.
ARriſtoteles ſecundo lib. de anima ſentit quod per vacuum non extenderetur lu-
mem
, quod procederet à corpore lucido.
Quod veriſimile non eſt; quia quemadmo­
dum
quantò rarius eſt aliquod corpus, tanto aptius eſt vt diaphanum exiſtat;
& quan-
rarius eſt dictum corpus, tantò minorem quantitatem materiæ contineat;
ſic quam
tò magis diaphanum eſt, cum ex perexigua materia conſtet, tantò magis liber tran-
ſitus luminis patet;
Vnde quantò minor quantitas materiæ erit in dicto ſpatio, tan
tò nitidius pertranſibit lumen.
Sequitur ergo, quòd vbi nulla eſſet materia, totum
lumen libere tranſiret.
Color cęruleus quem videmus in profunditate aquæ, & ae-
ris, color eſt a quæ & aeris, qui denotat reſiſtentiam factam ab aere & ab aqua ipſi lu
mini;
Quod quidem lumen ubi corpus aliquod non eſſet, minime reflecteretur, ſed
abſque vllo impedimento rectà tranſiret.
An rectè phyloſophiœ penus Ariſtoteles ſenſerit de loco im-
pellendo à pyramide.
CAP. XXXVIII.
ARiſtoteles .8. cap. lib. 3. de cœlo, diſputans contra antiquos de elementorum
figuris, ait pyramidem implere poſſe locum corporeum.
quod verum non
eſt.
Cubus quidem id facit ab .8. enim cubis perfectè impletur locus, ſed non
item .12. pyramides, ut Ariſtoteles ſenſit (ideſt ſex ſuper aliquam exagonam figu-
ram ſuperficialem & ſexſub eadem) id præſtant, cum potius maius vacuum rema-
neatad quamlibet partium ſupra, & infra, quam plenum.
Rectius Ariſtoteles
egiſſet, ſi probaſſet ratione immobilitatis conuenire pyramidem terræ, quam cu-
bum.
quamuis, de horum corporum altero, ſit ſtultum hoc credere. decepti tamen
fuerunt antiqui, credentes cubum ad motum minus idoneum eſſe, quam reliqua
quatuor corpora regularia (loquor autem habita volubilitatis ratione) quia pyra-
midale eſt illud, quod ita ſe habet, vt multis rationibus probari poteſt, quarum vna
hæc nobis ſufficiet.
Scimus iam ex communi conceptu corpus ſphęricum eſſe ma-
gis volubile, inſtabileque;, quàm alia ſint.
Illud ergo corpus, cuius figura ad ſphæri-
cam magis accedet, ad uoluendum, & ad mouendum facilius erit quouis alio, quod
æqualis ſit quantitatis, & ſibi omogeneum materia, vt exempli gratia corpus .20. ba
ſium ad voluendum, & ad mouendum promptius erit eo, quod ex .12. conſtat, & id,
quod eſt .12. eo, quod eſt .8. & id, quod eſt .8. eo, quod eſt .6. & id, quod eſt .6. vt
cubus eſt, eo, quod eſt .4. cuiuſmodi eſt pyramidale.
Huc accedit, quòd pyrami-
dale corpus aliam conditionem habet, quàm cubicum, cum in quauis facie inalte-

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index